نمایش مبدأ برای تریستان دا کونیا


تریسْتان دا کونیا (Tristan da Cunha)

مجموعه‌ای از جزایر کوچک آتشفشانی در اقیانوس اطلس جنوبی و بخشی از سنت هلن<ref>Saint Helena</ref>، جزیرۀ تحت‌الحمایۀ بریتانیا. کل مساحت جزایر مزبور ۲۰۲ کیلومتر مربع است. تریستان بزرگ‌ترین (۹۸ کیلومتر مربع) و تنها جزیرۀ با جمعیت دایم (۳۱۳نفر، ۱۹۸۸) است و آتشفشانی به ارتفاع ۲۰۶۰ متر دارد، که تا ۱۹۶۱ خاموش بود و در آن سال فوران کرد. بیشتر ساکنان آن از نسل سربازان بریتانیایی‌اند که در زمان اسارت ناپلئون در سنت هلن به‌سر می‌بردند. جزیره‌نشینان از طریق کشاورزی، ماهی‌گیری، و دامپروری امرار معاش می‌کنند. از ۱۹۴۲، این جزیره یک ایستگاه رادیویی و هواشناسی بریتانیایی دارد. سایر جزایر آن عبارت‌اند از گاف<ref>Gough </ref>، این‌اکسسیبل<ref>Inaccessible </ref>، و نایتینگل<ref>Nightingale</ref>. یک ناوگان پرتغالی به فرماندهی دریاسالار تریستان دا کونیا، این جزایر را در ۱۵۰۶ کشف کرد و در ۱۸۱۶ به بریتانیا منضم شدند. درپی آتشفشان ۱۹۶۱ همۀ ساکنان، جزیره را ترک کردند، ولی در ۱۹۶۳ بازگشتند.

&nbsp;

----

<!--14144400-->[[Category:جغرافیای اروپا]] 
[[Category:جغرافیای انسانی بریتانیا]] 
[[Category:زمین شناسی]] 
[[Category:آتشفشان]]
<references />