نمایش مبدأ برای جارچوی، ابن حسن (1322ـ1904/1394ـ1973)


{{جعبه زندگینامه
|عنوان = ابن حسن جارچوی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= ۱۹۰۴م
|تاریخ مرگ=۱۹۷۳م
|دوره زندگی=
|ملیت=هندوستانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= لیسانس تربیت مدرس از دانشگاه اسلامی علیگره
| شغل و تخصص اصلی =مبارز سیاسی
|شغل و تخصص های دیگر= 
|سبک = 
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات = 
|آثار =فلسفه آل محمد (ص) و جهانداری علی (ع)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =علوم سیاسی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =تأسیس بخش مذهب تشیع در دانشگاه کراچی و اداره تحقیقات فرهنگی اسلامی کراچی
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<br /> جارچوی، ابن حسن (۱۳۲۲ـ۱۹۰۴/۱۳۹۴ـ۱۹۷۳)

[[File:42175500.jpg|thumb|ابن حسن جارچوی]] از متفکران مبارز هندوستان و پاکستان. وی در جارچه بلوک هند به دنیا آمد. در کودکی پدر خود را از دست داد و تحت سرپرستی پدربزرگ و شوهر خواهرش بزرگ شد. تحصیلاتش را در دانشگاه‌های مختلف تا سطوح متعدد ادامه داد و سرانجام با کسب لیسانس تربیت مدرس از دانشگاه اسلامی علیگره فارغ‌التحصیل شد. وی از ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ با سخنرانی‌های سیاسی و مهیج خود به شهرت رسید. از آن زمان تا ۱۹۵۱ به فعالیت‌های فرهنگی متنوعی چون تدریس، ریاست مدرسۀ عالی، امامت جماعت و عضویت در مجامع فرهنگی اشتغال داشت. وی مشکلات سیاسی ـ اجتماعی جامعه مسلمانان هند را از زاویه مکتب تشیع، تجزیه و تحلیل می‌کرد. همچنین منتقد شدید نهضت سوسیالیستی بود و آشکارا امرای مسلمان هند را مورد انتقاد قرار می‌داد. جارچوی، فعالیت حزبی خود را با «حزب مسلم لیک» آغاز و برای ایجاد پاکستان، سفرهای متعدد و تلاش فراوان کرد. پس از رویارویی با توطئه فرصت‌طلبان به لکهنو رفت، ولی آن‌جا را هم به دلیل مسلمان آزاری هندوها ترک و به کراچی نقل مکان کرد (۱۹۱۵). در پاکستان مسئولیت‌های متعددی را به عهده گرفت و منشأ خدمات دینی بزرگی چون تأسیس بخش مذهب تشیع در دانشگاه کراچی و اداره تحقیقات فرهنگی اسلامی کراچی شد. فلسفه آل محمد (ص) و جهانداری علی (ع) از آثار اوست.

<br /> <!--42175500-->

[[Category:(علوم سیاسی)علوم سیاسی]] 
[[Category:اشخاص و آثار، عناوین]]