نمایش مبدأ برای دشت قزوین، تمدن های


دشت قزوین، تمدّن‌های <br>
<p>دشت حاصل‌خیز قزوین، با ارتفاع ۱۱۰۰ متر از سطح آب‌های آزاد، در شمال مرکزی فلات ایران قرار دارد. دشت قزوین از شمال به سلسله جبال اَلبُرز، از شرق و جنوب به دشت‌های تهران و ساوه، از غرب به دشت زنجان و از جنوب غربی به جبهۀ شرقی رشته‌کوه زاگرس محدود می‌شود. دالان طبیعی تبریز ـ میانه ـ زنجان از طریق دشت قزوین از کهن‌ترین ایام پیش از تاریخ، روابط فرهنگی آذربایجان را با نواحی درونی فلات ایران و خراسان بزرگ ممکن می‌کرد. هم‌چنین، دشت قزوین بر سر راه جادۀ باستانی خراسان قرار گرفته است. دشت قزوین از کانون‌های شکل‌گیری و گسترش تمدن‌های شمال مرکزی ایران به‌شمار می‌آید. آثار فرهنگی مکشوف از محوطه‌های باستانی تپۀ چهار بونه، تپۀ زاغه، تپۀ قبرستان، تپۀ دوران‌آباد، تپۀ اسماعیل‌آباد، تپۀ حسین‌آباد و تپۀ سَگزآباد سیر تحول فرهنگی را از عصر نوسنگی قدیم تا آغاز هَخامَنِشی در دشت قزوین نشان می‌دهند.</p>
<br><!--20123500-->
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای طبیعی ایران – سایر پدیده ها]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:قزوین]]