نمایش مبدأ برای دوروتی لامور

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =دوروتی لامور
|نام =Dorothy Lamour
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=لوئیزیانا ۱۰ دسامبر ۱۹۱۴م
|تاریخ مرگ=کالیفرنیا ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۶م
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=کالج تجارت اسپنسر- امریکا
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر
|شغل و تخصص های دیگر=خواننده
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =شاهزاده‌خانم جنگل؛ گردباد؛ ماهیگیران شمال؛ جانی آپولو؛ جادۀ سنگاپور؛ جادۀ آرمانشهر؛ جادۀ ریو؛ جادۀ بالی
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:2042165072- 2.jpg|جایگزین=دوروتی لامور|بندانگشتی|320x320پیکسل|دوروتی لامور]]
[[پرونده:2042165072.jpg|جایگزین=دوروتی لامور|بندانگشتی|دوروتی لامور]]
دوروتی لامور (لوئیزیانا ۱۰ دسامبر ۱۹۱۴ – کالیفرنیا ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۶م)  (Dorothy Lamour)

(نام اصلی: مری لتا دوروتی اسلیتن<ref>Mary Leta Dorothy Slaton</ref>) بازیگر و خوانندۀ امریکایی. تحصیلاتش را در «کالج تجارت» اسپنسر<ref>Spencer </ref> (در ایالت ویرجینیای غربی) به پایان برد. در سال ۱۹۳۰، در نمایش [[ودویل]] روی صحنه رفت، سپس مدتی روی صحنه و در رادیو خوانندۀ برنامه‌های نمایشی بود. در میانۀ دهه ۱۹۳۰ وارد سینما شد و از اوائل دهۀ بعد با سری فیلم‌های «جادۀ...» به شهرت رسید. لامور به جز این فیلم‌ها چندان مورد توجه قرار نگرفت. در سال ۱۹۵۸ با نمایش ''آه کاپیتان''، برای نخستین بار، در [[برادوی]] روی صحنه رفت. در تلویزیون نیز فعالیت داشت. همسر نخستش، هربی کی<ref>Herbie Kay</ref> (۱۹۳۵- ۱۹۳۹)، رهبر گروه موسیقی بود. لامور زندگینامه‌اش را در کتابی با نام ''طرف من در جاده''<ref>''My Side of the Road''</ref> (۱۹۸۰) نوشته است.

لامور با پوشیدن لباس لنگی (لباس مردم مالزی و اندونزی) در ''شاهزاده خانم جنگل'' به شهرت رسید و این لباس جزء لاینفک شخصیت سینمایی او شد. در ۱۹۴۰ با سری فیلم‌های جادۀ... کنار [[باب هوپ]] و [[بینگ کرازبی (۱۹۰۴ـ۱۹۷۷)|بینگ کرازبی]]، در زمرۀ پول‌سازترین بازیگران زن هالیوودی درآمد. اما بازیگر پرقدرتی نبود و در نقش‌هایی به جز این کمدی‌ها، حضوری پررنگ نداشت. اساساً بازیگری بود که می‌بایست کنار ستارگان بزرگ قرار گیرد، تا به واسطۀ آنان حضورش درک و حس شود. به همین دلیل، با وجود ملاحت انکارناپذیر، هرگز نتوانست مثل دیگر ستارگان زن به تنهایی بار بازیگری فیلمی را به دوش کشد. البته گاه بزرگانی مثل [[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] یا هنری هاتاوی<ref>Henry Hathaway</ref> در فیلم‌های ''گردباد'' و ''جانی آپولو'' توانستند از او بازی‌های درخور توجهی بگیرند. با این‌حال، لامور در کل بیش‌تر آوازه‌خوان بود تا بازیگر. اما هرچه که بود، جایگزینی جوآن کالینز<ref><bdi>Joan Collins</bdi></ref> در نقش بازیگر زن در آخرین فیلم جاده‌ای هوپ - کرازبی، جادۀ هنگ کنگ (نورمن پاناما<ref>Norman Panama</ref>- ۱۹۶۲)، هرگز طنز و انبساطی را که لامور با خود به این فیلم‌ها می‌آورد، منتقل نکرد.


'''فیلم‌شناسی''' (گزیدۀ آثار)

*شاهزاده‌خانم جنگل (تیله<ref>Wilhelm Thiele</ref>- ۱۹۳۶)
*بلند، گسترده و جذاب (مامولیان<ref>Rouben Mamoulian</ref>- 1937)
*گردباد (جان فورد- 1937)
*فراز و نشیب (لایسن<ref>Mitchell Leisen</ref>- 1937)
*ماهیگیران شمال (هاتاوی- 1938)
*بلوز سینت لوییس (والش<ref>Raoul Walsh</ref>- 1939)
*چاد هانا (هنری کینگ<ref>Henry King</ref>- 1940)
*جانی آپولو (هاتاوی- 1940)
*جادۀ سنگاپور (شرتسینگر<ref>Victor Schertzinger</ref>- 1940)
*جادۀ زنگبار (شرتسینگر- 1940)
*جادۀ مراكش (باتلر<ref>David Butler</ref>- 1942)
*مدالی برای پنی (پیچل<ref>Irving Pichel</ref>- 1944)
*جشن نقاب‌پوشان در مکزیک (لایسن- 1945)
*جادۀ آرمانشهر (واکر<ref>Hal Walker</ref>- 1946)
*جادۀ ریو (مک‌لیود<ref>Norman McLeod</ref>- 1947)
*داماد وارد می‌شود (کاپرا<ref>Frank Capra</ref>- 1951)
*جادۀ بالی (واکر- 1952)
*پارتی شبانۀ دخترها (ویس<ref>Don Weis</ref>- 1964)
*نمایش مورمور ۲ (گورنیک<ref>Michael Gornick</ref>- 1987)

----



<br />
[[رده:سینما]]
[[رده:جهان - اشخاص]]
<references />