نمایش مبدأ برای قهرمانی، شکرالله (تهران ۱۲۶۱ـ۱۳۲۷ش)


{{جعبه زندگینامه|عنوان=شکرالله قهرمانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=شُکری خان و شُکری ادیب‌السلطنه|لقب=|زادروز=تهران ۱۲۶۱ش|تاریخ مرگ=۱۳۲۷ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تصنیف «به دل جز غم آن قمر ندارم» همراه با کلام ملک‌الشعرای بهار|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}قهرمانی، شکرالله (تهران ۱۲۶۱ـ۱۳۲۷ش)<br>
(معروف به شُکری خان و شُکری ادیب‌السلطنه) نوازندۀ ایرانی تار. ابتدا از شاگردان شعبۀ ‌موزیک نظام دارالفنون و نوازندۀ [[ابوآ|اُبوآ]] بود. موسیقی ایرانی را از برادرش [[قهرمانی، اسماعیل (تهران ۱۲۵۸ش ـ همان جا )|اسماعیل قهرمانی]] آموخت و بعد نزد [[درویش خان|درویش‌خان]] شاگردی کرد. او را از اولین نوازندگانی دانسته‌اند که بیشتر تابع ذوق و احساس شخصی خود بوده تا این‌که بخواهد ردیف‌نواز صرف باشد. شکرالله قهرمانی با [[عارف قزوینی، ابوالقاسم (قزوین ۱۲۶۱ـ همدان ۱۳۱۲ش)|عارف قزوینی]] معاشرت داشت و در اکثر کنسرت‌های عارف، با وی همنوازی می‌کرد و مورد احترام او بود. اثری ضبط‌‌شده از او برجا نمانده است. یگانه اثر منسوب‌به او، تصنیف «به دل جز غم آن قمر ندارم» همراه با کلام [[ملک الشعرای بهار|ملک‌الشعرای بهار]] است که چندین بار اجرا و ضبط شده است.
<br><!--34101600-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]