نمایش مبدأ برای میچرلیش، ایلهارد (۱۷۹۴ـ۱۸۶۳)


میچِرْلیش، ایلْهارْد (۱۷۹۴ـ۱۸۶۳)(Mitscherlich, Eilhard)

[[File:38566700.jpg|thumb|ميچِرْليش، ايلْهارْد]]

شیمی‌دان آلمانی. هم‌ریختی (ایزومورفیسم)<ref>isomorphism</ref> را کشف کرد. در این پدیده، اجسامی با اجزای سازنده مشابه در یک شکل بلوری متبلور می‌شوند. همچنین، بسیاری از ترکیبات آلی را برای اولین‌بار سنتز کرد. در یوِر<ref>Jever </ref>، واقع در ساکس سفلا<ref>Lower Saxony </ref>، زاده شد. برای مطالعۀ زبان‌های آسیایی به دانشگاه هایدلبرگ<ref>Heidelberg </ref> رفت. پس از آن، برای ادامۀ تحصیل به پاریس رفت، ولی با سقوط ناپلئون این رشته را رها کرد و به تحصیل در رشتۀ علوم طبیعی در گوتینگن<ref>Göttingen </ref> پرداخت. سپس دو سال، در کنار شیمی‌دان سوئدی، یونس برزلیوس<ref>Jons Berzelius </ref>، کار کرد و در ۱۸۲۵، استاد دانشگاه برلین شد. در ۱۸۱۸، مطالعه در زمینۀ بلورها را آغاز کرد و دریافت بلورهای فسفات پتاسیم<ref>potassium phosphate </ref> و آرسنات پتاسیم<ref>potassium arsenate </ref>، تقریباً به‌شکل مشابه ظاهر می‌شوند. روش‌های بلورشناسی دقیق را آموخت و از مثلثات کروی برای تحلیل داده‌هایی که به‌دست آورده بود استفاده کرد. تحقیقات خود را به فسفات‌ها<ref>phosphates </ref>، آرسنات‌ها<ref>arsenates </ref>، و کربنات‌ها<ref>carbonates </ref> تعمیم داد و دست‌آوردهای خود را در ۱۸۲۲ منتشر، و واژۀ هم‌ریختی<ref>isomorphism </ref> را وضع کرد. در ۱۸۳۴، بنزن<ref>benzene </ref> را سنتز کرد و آن را بنزین<ref>benzine </ref> نامید. همچنین، نشان داد مخمر<ref>yeast </ref>، که آن را در ۱۸۴۲ به‌مثابۀ میکروارگانیسم شناسایی کرده بود، قند را در محلول به دکستروز تبدیل می‌کند. در ۱۸۲۹، کتاب تأثیر‌گذاری با نام ''درس‌نامۀ شیمی''<ref>''Lehrbuch der Chemie''</ref> به‌چاپ رساند.

&nbsp;

----

[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]