نمایش مبدأ برای هامان، یوهان گیورگ (۱۷۳۰ـ۱۷۸۸)


هامان، یوهان گِئورگ (۱۷۳۰ـ۱۷۸۸)(Hamann, Johann Georg)

[[File:41032000.jpg|thumb|هامان، يوهان گِئورگ]]

متأله و فیلسوف آلمانی. از پیش‌گامان روحیۀ خردستیزی نهضت توفان و طغیان<ref>Sturm and Drang</ref>، نامی برگرفته از نمایش‌نامه‌ای اثر ماکسیمیلیان کلینگر<ref>Maximilian Klinger </ref>. این نهضت واکنشی رمانتیک علیه روشنگری بود و رهبران آن هِردِر<ref>Herder </ref>، گوته<ref>Goethe </ref> و شیلر<ref>Schiller </ref> بر ارزش‌هایی نظیر نبوغ، تب و تاب‌های عاطفی و هیجانی و شور خلاق تکیه می‌کردند. هامان بر تمامیت شخصیت انسان تأکید می‌ورزید و تفکیکی را که روشنگری میان عقل و عواطف و نظریه و عمل قائل بود، نمی‌پذیرفت. با این همه، مخالفت او با آرمان‌های روشنگری، بیشتر ناشی از پارسایی درون‌گرا، دینی و محافظه‌کارانۀ قرن ۱۷ بود. ابهام نوشته‌هایش باعث شد که او را «جادوگر شمال» نام دهند. ''یادبودهای سقراطی''<ref>''Sokratische Denkwürdigkeiten''</ref> را در ۱۷۶۰ و ''پیکار'' ''مقدس زبان‌شناس''<ref>''Kreuzzuge eins Philologen''</ref> را در ۱۷۶۲ نوشت. پس از آزمودن حرفه‌های گوناگون، سرانجام عمر خود را وقف مطالعۀ زبان‌های باستانی و ادبیات شرقی کرد.

&nbsp;

----

[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]]