نمایش مبدأ برای ویدنگرن، گئو


ویدِنْگرِن، گِئو (۱۹۰۷ـ۱۹۹۶م)(Widengren, Geo)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =گئو ویدنگرن
|نام =Geo Widengren
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۹۰۷م
|تاریخ مرگ=۱۹۹۶م
|دوره زندگی=
|ملیت=سوئدی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= آموختن زبان‌های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات در دانشگاه‌های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶م 
| شغل و تخصص اصلی =ایران‌شناس 
|شغل و تخصص های دیگر=دین‌شناس
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳م) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان، رئیس مجمع بین‌المللی تاریخ ادیان
|جوایز و افتخارات =
|آثار =ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵)؛ مانی و تعلیمات او  (ترجمه فارسی: تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبئی، ۱۹۶۴)؛ پژوهش درباره فئودالیسم ایرانی به فرانسه
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>ایران‌شناس و دین‌شناس سوئدی. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷م در ارتش سوئد خدمت کرد. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶م در دانشگاه‌های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ زبان‌های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات آموخت. استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳م) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان بود و در رشتۀ تاریخ ادیان کهن و به‌ویژه در زبان ایران باستان و مانی‌شناسی استادی داشت. رئیس مجمع بین‌المللی تاریخ ادیان بود. از آثارش: ''ایمان به خدای متعال در ایران باستان'' (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸م)؛ ''وهومن بزرگ و حواری خدا'' (اوپسالا، ۱۹۴۵م)؛ ''مانی و تعلیمات او'' که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۲ش)؛ ''پهلوی و فارسی نوین'' (بمبئی، ۱۹۶۴م)؛ ''پژوهش دربارۀ فئودالیسم ایرانی'' به فرانسه.</p>
<br><!--40135200-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]