نمایش مبدأ برای گلپایگانی، محمدرضا (گلپایگان ۱۲۷۷ ـ قم ۱۳۷۲ش)


گلپایگانی، محمدرضا (گلپایگان ۱۲۷۷ ـ قم ۱۳۷۲ش)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =محمدرضا گلپایگانی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=گلپایگان ۱۲۷۷ش
|تاریخ مرگ=قم ۱۳۷۲ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیلات حوزوی
| شغل و تخصص اصلی =مرجع تقلید
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =کتاب القضا؛ کتاب الحج؛ حاشیه بر وسیله النجاه
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =دین اسلام
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}مرجع تقلید ایرانی. دروس مقدماتی را در گلپایگان و خوانسار فراگرفت. در ۱۶سالگی در اراک در کلاس‌های درس شیخ عبدالکریم حائری حاضر شد و همراه با او به قم رفت. در آن‌جا درس اصول فقه شیخ عبدالکریم را با نام'' افاضةالعوائد'' تقریر کرد و به‌چاپ رساند. از استادان او در نجف می‌توان از میرزای نایینی، آقا ضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی نام برد. او رسالۀ عملیۀ خود را پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی نوشت. آیت‌الله گلپایگانی در طی سال‌های پس از تبعید امام خمینی (ره) به نجف تا ۱۳۵۶ که حرکت عمومی بر ضد رژیم آغاز شد، به‌عنوان مرجعی معارض با حکومت، مبارزات و مقاومت‌های پیوسته‌ای داشت. نخستین امتحان رسمی از طلاب که با هدف اصلاح حوزه انجام شد، در ۱۳۴۵‌ش توسط ایشان در مسجد اعظم قم برگزار شد. همزمان، ایشان با برگزاری امتحان از طلاب توسط دولت وقت به‌شدت مخالفت کرد. از آثارش: ''کتاب‌القضا''؛ ''کتاب‌الحج''؛ ''حاشیه بر وسیلة‌النجاه''.
<br><!--36109600-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]]