نمایش مبدأ برای خلیلی، نادر (۱۳۱۵ش)


خلیلی، نادر (تهران ۱۳۱۵ش- امریکا ۱۳۸۶ش)<br/> [[File:19080800-2.jpg|thumb|خليلي، نادر]]

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =نادر خلیلی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۳۱۵ش
|تاریخ مرگ= امریکا ۱۳۸۶ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=امریکا
|تحصیلات و محل تحصیل=دانش آموخته فلسفه و معماری در ایران، ترکیه و امریکا
| شغل و تخصص اصلی =معمار
|شغل و تخصص های دیگر=محقق و مترجم
|سبک =
|مکتب =
|سمت = مشاور سازمان ملل در امر توسعه معماری گل و خاک و توسعه در جهان توسعه نیافته، عضو تیم «پروژه فرآوری منابع کره ماه»
|جوایز و افتخارات =جایزه «شایستگی در فناوری» برای طرح گلتافتن، تقدیرنامه سازمان ملل و وزارت مسکن و توسعه شهری امریکا، جایزه جامعه مهندسان امریکا
|آثار =مسابقه به تنهایی، خانه های سرامیکی و معماری خاک و آتش
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =زبان شناسی و ترجمه، معماری
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}

معمار نوآور، محقق و مترجم ایرانیِ مقیمِ کالیفرنیا. دانش‌آموختۀ فلسفه و معماری در ایران، ترکیه و امریکا است. شهرت او در ایران با ارائۀ اندیشۀ تازۀ خانه‌سازی ارزان‌قیمت به‌ویژه برای روستاییان با استفاده از مواد و مصالح موجود در محل آغاز شد. این معماری که به گِلتافتَن موسوم است، می‌تواند انقلابی در خانه‌سازی به‌وجود آورد. این خانه‌ها که از خِشت و گِل و با افزودن تورهای فلزی، سیم خاردار و حتی کاه و تَرکه و با استفاده از قوس و سقف گنبدی ساخته می‌شود، با افروختن آتش از درون به‌صورت بنایی یکپارچه درمی‌آید و در برابر زمین‌لرزه، طوفان، سیل و دیگر بلایای طبیعی بسیار مقاوم است. خلیلی طرح خود را در ۱۹۷۰ به امریکا برد و در آن‌جا به «خانۀ سرامیکی» معروف شد. از ۱۹۵۷ مشاور سازمان ملل در امر توسعۀ معماری گِل و خاک و توسعه در جهان توسعه‌نیافته شد. در ۱۹۸۴ جایزۀ «شایستگی در فناوری» را برای طرح گلتافتن گرفت و در ۱۹۸۷ پروژۀ او برای «تهیۀ مسکن برای بی‌خانمان‌ها: پژوهش و آموزش» تقدیرنامۀ سازمان ملل و وزارت مسکن و توسعۀ شهری امریکا را نصیبش کرد. از ۱۹۸۴ به‌بعد، طرح سکونت در ماه و فضا بخشی از فعالیت‌های او بود. در سمپوزیوم «فعالیت‌های قرن ۲۱ در ماه و فضا» مقاله‌ای ارائه کرد که در نشریات معتبر علمی منتشر و سبب دعوت او به آزمایشگاه ملی فضایی لوس‌آلاموس شد. او همچنین جایزۀ جامعۀ مهندسان امریکا را گرفت و عضو تیم «پروژۀ فرآوری منابع کرۀ ماه» بود. از آثار اوست: ''مسابقه به''‌''تنهایی''؛ ''خانه‌های سرامیکی و معماری خاک و آتش''؛ ''رومی، چشمۀ آتش'' (ترجمۀ ۷۵ غزل از مولوی)؛ ''رومی، رقص آتش'' (ترجمۀ ۳۰۰ رباعی از مولوی).

<br/> <!--19080800-->

[[Category:زبان شناسی و ترجمه]] [[Category:مترجمان]] [[Category:معماری]] [[Category:اشخاص معاصر]]