نمایش مبدأ برای اشپیگل، فریدریش فون (۱۸۲۰ـ۱۹۰۵)


اِشْپیگل، فریدریش فون (۱۸۲۰ـ۱۹۰۵)(Spiegel, Friedrich von)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =فریدریش فون اشپیگل
|نام =Friedrich von Spiegel
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۸۲۰م
|تاریخ مرگ=۱۹۰۵م
|دوره زندگی=
|ملیت=آلمانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=زبان های شرقی- ارلانگن، لایپزیگ و آکسفورد
| شغل و تخصص اصلی =خاورشناس
|شغل و تخصص های دیگر=زبان شناس
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار = ایران، سرزمین میان سند و دجله (برلین، ۱۸۶۳)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}

خاورشناس و زبان‌شناس آلمانی، در ارلانگن، لایپزیگ و آکسفورد در رشتۀ زبان‌های شرقی تحصیل کرد. از ۱۸۴۹ تا ۱۸۹۰ در دانشگاه ارلانگن تدریس کرد. ابتدا به پژوهش در زبان پالی پرداخت و سپس به تحقیق در زبان‌های ایرانی و دین زردشت روی‌ آورد. در ۱۸۶۷ برای خواندن کتیبه‌های میخی و دیگر کتیبه‌های باستانی به ایران سفر کرد. از آثارش: چاپ ''اوستا'' در دو جلد (۱۸۵۱ـ۱۸۵۸)؛ ترجمۀ ''اوستا'' به آلمانی در سه جلد (۱۸۵۲ـ۱۸۶۳)؛ ''تفسیر اوستا'' (۱۸۶۵ـ۱۸۶۹)؛ ''قطعات منتخب فارسی'' (لایپزیگ، ۱۸۴۵)؛''دستور زبان پارسیان'' (لایپزیگ، ۱۸۵۱)؛''مدخلی به روایات پارسیان'' (۱۸۵۶ـ۱۸۶۰)؛ ''کتیبه‌های میخی فارسی باستان''، متن اصلی با ترجمه، ''دستور زبان و واژه‌نامه'' (لایپزیگ، ۱۸۶۲)؛ ''ایران، سرزمین‌ میان سند و دجله'' (برلین، ۱۸۶۳)؛ ''فرهنگ ایران باستان'' در سه جلد (لایپزیگ، ۱۸۷۱ـ۱۸۷۸)؛ ''دستور تطبیقی زبان‌های ایران باستان'' (۱۸۸۲)؛ ''دستور زبان هزوارش'' (وین، ۱۸۵۶)؛ ''نوشته‌های مقدس پارسیان'' (وین، ۱۸۵۸)؛ ''افسانۀ اسکندر نزد شرقیان'' (لایپزیگ، ۱۸۵۱).

<br/> <!--11347200-->

[[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)ایران]]