نمایش مبدأ برای آخن، هانس فون (۱۵۵۲ـ۱۶۱۵)


آخِن، هانْس فون (۱۵۵۲ـ۱۶۱۵)(Aachen, Hans von)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =هانس فون آخن
|نام =Hans von Aachen
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=کلن ۱۵۵۲م
|تاریخ مرگ=۱۶۱۵م
|دوره زندگی=
|ملیت=آلمانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =نقاش
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =مانریسم
|مکتب =
|سمت =نقاش دربار امپراتور رودولف دوم و ماتیاس
|جوایز و افتخارات =
|آثار =تکچهره های خاندان فوگو
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}نقاش آلمانی. از ۱۵۷۴ تا ۱۵۸۸، در ونیز به‌سر برد،‌ و پس از بازگشت به آلمان، در اشاعۀ مکتب شیوه‌گری (مانریسم)<ref>Mannerism</ref>&nbsp;در آن دیار نقش مؤثری داشت. در تک‌چهره‌سازی<ref>protraiture</ref>&nbsp;آوازه‌ای بلند یافت، و از ۱۵۹۲ در دربار امپراتور رودولف دوم<ref>Rudolf II</ref>&nbsp;در پراگ<ref>Prague</ref>&nbsp;و جانشین او، ماتیاس<ref>Matthias</ref>، در مقام نقاش دربار خدمت کرد. خانوادۀ هانس اهل آخن<ref>Aachen</ref>&nbsp;بودند و نام او برگرفته از آن شهر است؛ گرچه خودش در کلن<ref>Cologne</ref>&nbsp;به‌دنیا آمد. همچون بسیاری از نقاشان آلمانیِ آن دوره، ازجمله بارتولومئوس اسپرانگر<ref>Bartholomeus Spranger</ref>&nbsp;ـ که بعدها فون آخن در پراگ به او پیوست ـ به ایتالیا مهاجرت کرد. در ایتالیا شیوۀ نقاشی‌اش ملاحت و نرمی هنر ایتالیایی را یافت: انحنای فرم‌ها، طیف رنگ‌های گرم‌تر، و کشیدگی ظریف اندام‌ها، که از ویژگی‌های مکتب شیوه‌گری است. پس از بازگشت به آلمان مجموعه‌ای صحنه‌های تاریخی و دینی نقاشی کرد؛ با این همه، بیشتر به‌سبب تک‌چهره‌هایی شهرت دارد که به سفارش حامیان متنفّذی، همچون خاندان فوگر<ref>Fugger</ref>&nbsp;کشیده است.

&nbsp;

----

[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]