نمایش مبدأ برای مکتب باربیزون


مکتب باربیزون (Barbizon School)

[[File:38372700.jpg|thumb|تابلوي منظره‌اي با باتلاق، اثر تئودور روسو]]

مکتب فرانسوی نقاشان منظره‌پرداز<ref>landscape painters</ref>&nbsp;میانۀ قرن ۱۹ (از دهۀ ۱۸۴۰ تا دهۀ ۱۸۷۰)، که پایگاهشان در نزدیکی دهکدۀ باربیزون<ref>Barbizon</ref>، در حاشیۀ جنگل فونتن‌بلو<ref>Fontainebleau</ref>، واقع در شمال‌غربی فرانسه بود. نقاشان این مکتب صحنه‌های زنده و واقعی در هوای باز<ref>plein-air/open air</ref>&nbsp;را به تصویر می‌کشیدند؛ لیکن برخلاف امپرسیونیست<ref>Impressionist</ref>ها، فقط اتودهای مقدماتی را در هوای باز اجرا می‌کردند، و پرداخت نهایی نقاشی‌ها تقریباً همیشه در آتلیه صورت می‌گرفت. اعضای مکتب عبارت بودند از تئودور روسو<ref>Théodore Rousseau</ref>&nbsp;(رهبر گروه)، شارل دوبینیی<ref>Charles Daubigny</ref>، دیاز دو‌لاپنیا<ref>Diaz de la Peña</ref>، ژول دوپره<ref>Jules Dupré</ref>&nbsp;و ژان فرانسوا میله<ref>Jean François Millet</ref>. دوستی نقاشان باربیزون و نیز تنگدستی‌شان، آنان را گرد هم آورد و نخستین انگیزۀ ایشان برای «بازگشت به طبیعت» شد. با این‌ همه، آنان صرفاً انزواجویان رمانتیکی<ref>romantic</ref>&nbsp;نبودند که از شهر روی‌ برتافته باشند، بلکه پژوهندگان واقع‌گرا<ref>realistic</ref>ی مناظر طبیعی بودند، و از آن لحاظ زمینۀ برآمدن امپرسیونیسم را مهیّا ساختند. دوبینیی، در اجرای نقاشی هوای آزاد، بیش از دیگران به امپرسیونیسم نزدیک شد. نقاشان مکتب باربیزون در مردود‌شمردن قراردادهای هنری هم‌داستان بودند؛ و از رویّۀ محافظه‌‌کارانۀ آکادمی فرانسه<ref>French Academy</ref>&nbsp;و گرایش آن به آرمان‌گرایی و موضوعات تاریخی دوری جستند. آنان از سنّت منظره‌‌پردازان انگلیسی، به‌ویژه آثار جان کانستبل<ref>John Constable</ref>&nbsp;و بانینگتون<ref>Bonington</ref>، و نیز آثار منظره‌سازان هلندی قرن ۱۷ متأثّر بودند. روسو، دیاز، دوپره، و دوبینیی هستۀ اصلی مکتب را تشکیل می‌دادند، و کامی کورو<ref>Camille Corot</ref>&nbsp;و میه بعدها به ایشان پیوستند. البته باربیزون تنها معرف بخشی از کارهای کامی‌ کورو است، و کیفیت شاعرانۀ آثارش، او را از آنان متمایز می‌سازد؛ و برجستگی میه، در آن معنای عاطفی است که در زندگی روستاییان می‌جست. برخی دیگر از اعضای مکتب عبارت‌اند از کنستان تروئایون<ref>Constant Troyon</ref>، هانری آرپینیی<ref>Henri Harpignies</ref>، آنتوان شَنتروی<ref>Antoine Chintreuil</ref>&nbsp;و شارل امیل ژاک<ref>Charles Émile Jacque</ref>.

&nbsp;

----

[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:سبک ها، اصطلاحات، ابزار و اماکن]]