نمایش مبدأ برای نانکارو، کانلن


{{جعبه زندگینامه
|عنوان = كانلن‌ نانكارو
|نام =Conlon Nancarrow
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= 1912م
|تاریخ مرگ=1997م
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در کالج ‌ـ كنسرواتوار سینسیناتی (1929ـ1932) و بوستون
| شغل و تخصص اصلی =آهنگساز
|شغل و تخصص های دیگر= 
|سبک = 
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات = 
|آثار =مجلسی و تکنوازی بلوز و پرلود برای پیانو (1935)، توكاتا برای ویولون‌ و پیانو (1935)، سِپتت‌ (1940)، سوناتینا برای پیانو (1940)، تریو برای كلارینت‌، فاگوت‌، و پیانو (1943)، سوییت‌ برای اركستر (1943) و سه‌ كوآرتت‌ زهی

|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}} [[File:نانكارو، كانلن‌.jpg|thumb| كانلن‌ نانکارو]] نانكارو، كانلن‌ (1912-1997)&nbsp;&nbsp; <span dir="LTR">Nancarrow, Conlon</span>

آهنگساز امریكایی. او با استفاده‌ از یک پیانوی خودنواز به‌شكل‌ سینتیسایزر، كه‌ رُل‌های آن‌ با دست‌ پانچ‌ میشد، به‌ تجربه‌ با تركیب‌هایی از ریتم‌ و سرعت‌، برگرفته‌ از ریاضیات‌، پرداخت‌ و این‌ تجربه‌ها را در 37 اتود برای پیانوی خودنواز (1950-1968) ارائه‌ داد، آثاری با تداومی خلسه‌آور كه‌ تحسین‌ و ستایش‌ نسل‌ جوان‌ آهنگسازان‌ مینیمالیست‌ را برانگیختند. او در كالج ‌ـ كنسرواتوار سینسیناتی (1929ـ1932) و بعد زیرنظر اسلومینسكی و سِشنز در بوستون‌ تحصیل‌ كرد. پس‌ از شركت‌ در جنگ‌ داخلی اسپانیا در سال‌های 1940ـ1981 در مكزیک اقامت‌ گزید. مشخصۀ برجستۀ‌ موسیقی او سوراخ‌هایی است‌ كه‌ روی رُل‌های پیانوی خودنواز ایجاد میكند، هرچند این‌ آثار با وسایل‌ دیگری نیز نواخته‌ شده‌اند، مثل‌ كوآرتت‌ زهی شمارۀ‌ 3 كه‌ نخستین‌ بار در 1988 توسط‌ گروه‌ كوآرتت‌ آردیتّی به‌اجرا درآمد. از جمله‌ آثار اوست: مجلسی و تکنوازی بلوز و پرلود برای پیانو (1935)، توكاتا برای ویولون‌ و پیانو (1935)، سِپتت‌ (1940)، سوناتینا برای پیانو (1940)، تریو برای كلارینت‌، فاگوت‌، و پیانو (1943)، سوییت‌ برای اركستر (1943) و سه‌ كوآرتت‌ زهی.

<br />

[[Category:موسیقی]] 
[[Category:مدرن جهان]]