نمایش مبدأ برای آذرنوش، آذرتاش (قم ۱۳۱۶-۱۴۰۰ش)


آذرتاش آذرنوش (قم ۱۳۱۶ش- تهران ۱۵ مهر ۱۴۰۰ش)<br /> {{جعبه زندگینامه
|عنوان =آذرتاش آذرنوش
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=قم ۱۳۱۶ش
|تاریخ مرگ= تهران ۱۵ مهر ۱۴۰۰ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=لیسانس دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران (۱۳۳۹ش)، دکتری ادبیات عرب دانشگاه پاریس
| شغل و تخصص اصلی =متخصص ادبیات عرب
|شغل و تخصص های دیگر=مترجم و ویراستار
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد و معاون دانشکده الهیات و معارف اسلامی، مدیر بخش ادبیات عرب مرکز دایرهالمعارف اسلام (از ۱۳۶۴ش)، ریاست بخش زبان عربی دانشکده الهیات (۱۳۷۸ش)
|جوایز و افتخارات =برنده جایزه بهترین کتاب سال ۱۳۷۵، ۱۳۷۶ و ۱۳۷۹ش
|آثار =ترجمه موسیقی الکبیر اثر فارابی، ترجمه اطلس تاریخ اسلام اثر حسین مونس، تالیف فرهنگ معاصر عربی فارسی 
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =زبان شناسی و ترجمه
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:10067600- 2.jpg|جایگزین=آذرتاش آذرنوش|بندانگشتی|آذرتاش آذرنوش]]
متخصص ادبیات عرب و ادیب ایرانی. دورۀ ابتدایی را در تهران و اهواز و دورۀ متوسطه را در تهران گذراند. دانشجوی سال اول دانشکدۀ معقول و منقول دانشگاه تهران بود که با استفاده از بورس تحصیلی دولت عراق به آن کشور رفت و دو سال بعد، به‌علت کودتای عبدالکریم قاسم و پریشانی احوال به تهران بازگشت و در ۱۳۳۹ش از دانشکدۀ معقول و منقول دانشنامۀ لیسانس گرفت. سپس برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت و از دانشگاه پاریس به‌عنوان نخستین ایرانی در رشتۀ ادبیات عرب دانشنامۀ دکتری گرفت. موضوع پایان‌نامۀ او ترجمۀ بخشی از ''طبقات‌الشعرای'' ابن معتز بود. پس از چندی کار در کتابخانۀ ملی پاریس موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری مجددی در رشتۀ ادبیات عرب شد که در این دوره ''خریدةالقصر'' عمادالدین اصفهانی را تصحیح کرد (۱۳۵۱ش). در بازگشت به ایران در بنیاد فرهنگ ایران به‌کار پرداخت و چندی بعد به استخدام دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی درآمد و به استادی و معاونت آن دانشکده رسید. از ۱۳۶۴ش، مدیریت بخش ادبیات عرب در مرکز دایرةالمعارف اسلامی و از ۱۳۷۸ش ریاست بخش زبان عربی در دانشکدۀ الهیات و سال بعد، سردبیری مجلۀ ''مقالات و بررسی‌ها'' به او محوّل شد. 

آذرتاش آذرنوش به دنبال مدتی بیماری درگذشت. 

از ترجمه‌های اوست: ''موسیقی‌الکبیر'' اثر فارابی (برندۀ جایزۀ بهترین کتاب سال ۱۳۷۵ش)؛ ''اطلس تاریخ اسلام'' اثر حسین مؤنس (برندۀ جایزۀ بهترین کتاب سال ۱۳۷۶ش)؛ ترجمۀ ''فتوح‌البلدان''؛ ترجمۀ ''تاریخ ادبیات عرب'' (تألیف بلاشر، از فرانسه). 

از تألیفات اوست: ''آموزش زبان عربی''؛ ''فرهنگ معاصر عربی ـ فارسی'' (برندۀ جایزۀ کتاب سال ۱۳۷۹)؛ ''تاریخ ترجمه از عربی به فارسی'' (۱۳۷۵ش)؛ ''تاریخ زبان و فرهنگ عربی'' (۱۳۷۷ش)؛ ''چالش‌های فارسی و عربی'' (۱۳۸۵ش)؛ ''چالش'' ''میان فارسی و عربی'' (۱۳۸۵ش).

&nbsp;

[[Category:زبان شناسی و ترجمه]] 
[[Category:مترجمان]] 
[[Category:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]] 
[[Category:اشخاص و موسسات]]