نمایش مبدأ برای ابوطالب زنجانی، محمد (زنجان ۱۲۵۹ـ تهران ۱۳۲۹ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=محمد ابوطالب زنجانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=زنجان ۱۲۵۹ق|تاریخ مرگ=تهران ۱۳۲۹ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فقیه|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=غایة‌‌المرام، رسالة فی تحلیل‌الامة، مقابس‌الانوار، الذخیرة، مناسک‌الحج، التنقید (تهران، ۱۳۱۶ق)، ایضاح السبل فی التراجیح و التعادل به عربی (تهران، ۱۳۰۸)؛ تحفة‌ القاصد؛ نومة‌ الیقضان؛ طیف‌الخیال و الاجماع؛ کیمیای سعادت به فارسی که ترجمه طهارة الاَعراق ابوعلی مسکویه رازی (تهران، ۱۳۲۰ق)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابوطالِب زنجانی، محمد (زنجان ۱۲۵۹ـ تهران ۱۳۲۹ق)<br>
<p>فقیه ایرانی و از مخالفان [[مشروطیت، انقلاب|انقلاب مشروطیت]]. مقدمات علوم را در زادگاهش فرا گرفت، سپس برای ادامه تحصیل به [[قزوین، شهر|قزوین]] رفت. در ۱۲۷۸ق به نجف کوچید و از محضر درس [[انصاری، شیخ مرتضی (بروجرد ۱۲۱۴ ـ نجف ۱۲۸۱ق)|شیخ مرتضی انصاری]]، شیخ راضی نجفی و سید حسن تُرک بهره جست و به درجه اجتهاد رسید. در ۱۲۸۶ق به [[زنجان، شهر|زنجان]] بازگشت. در ۱۲۹۷ق به [[مکه]] رفت و در ۱۳۰۰ق به [[تهران، شهر|تهران]] سفر کرد و به تدریس علوم دینی پرداخت. از درآمد املاکی که در اطراف زنجان داشت به خوبی زندگی می‌کرد. در آغاز جنبش مشروطیت به مشروطه‌خواهان وعدۀ بی‌طرفی داد اما همراه [[نوری ، شیخ فضل الله (تهران ۱۲۵۹ـ همان جا ۱۳۲۷ق)|شیخ فضل‌الله نوری]] و آخوند ملامحمد علی آملی به مخالفت با مشروطه‌خواهان برخاست. از آثارش: ''غایة‌‌المرام''، ''رسالة فی تحلیل‌الامة''، ''مقابس‌الانوار''، ''الذخیرة''، ''مناسک‌الحج''، ''التنقید'' (تهران، ۱۳۱۶ق)، ''ایضاح السبل فی التراجیح و التعادل'' به عربی (تهران، ۱۳۰۸)؛ ''تحفة‌ القاصد''؛ ''نومة‌ الیقضان''؛ ''طیف‌الخیال و الاجماع''؛ ''کیمیای سعادت'' به فارسی که ترجمه ''طهارة الاَعراق'' ابوعلی مسکویه رازی (تهران، ۱۳۲۰ق) است.</p>
<br><!--11074400-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]