نمایش مبدأ برای شوتس، هاینریش (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}شوتْس، هاینْریش‌ (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)(Schutz, Heinrich)

[[File:26137300.jpg|thumb|شوتْس، هاينْريش‌]]

آهنگ‌ساز آلمانی آغاز دوران باروک<ref>baroque</ref>. آثار او عبارت‌اند از ''هفت کلام مسیح''<ref>''The Seven Words of Christ''</ref> (ح ۱۶۶۰)، ''عزاداری‌های موسیقایی''<ref>''Musicalische Exequien''</ref> (۱۶۳۶)، و ''ماگنیفیکات آلمانی''<ref>''Deutsche Magnificat/German Magnificat''</ref> (۱۶۷۱). گستره و دامنۀ پلی‌فونی کُرال و سازی را افزایش داد و از متقدم‌های برجستۀ یوهان سباستیان باخ<ref>Johann Sebastian Bach</ref> بود. شوتس در کُشتریتس<ref>Köstritz</ref> در ساکس<ref>Saxony</ref> به‌دنیا آمد. موسیقی را در گروه کُر دربار لاندگراف هسه ـ کاسل<ref>Landgrave of Hesse-Kassel</ref> آموخت و در دانشگاه ماربورگ<ref>Marburg University</ref> به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت و زیرنظر جووانّی گابرِیلی<ref>Giovanni Gabrieli</ref> در ونیز، ۱۶۰۹ـ۱۶۱۲، موسیقی تحصیل کرد. پس از بازگشت به کاسِل، ارگ‌نواز دربار شد اما در ۱۶۱۴ این شهر را به مقصد درسدن<ref>Dresden</ref> ترک کرد تا در سمت سرپرست موسیقی به خدمت الکتور ساکسونی، یوهان گئورگ<ref>Johann Georg</ref>، درآید. در این مقام تلاش‌های زیادی برای تثبیت اسلوب موسیقی و موسیقی‌دانان ایتالیایی انجام داد، اما بااین‌که در ونیز مادریگال‌های ایتالیایی ساخته بود، آثار خود را به زبان آلمانی یا لاتین می‌نوشت، که ۲۶ ''مزمور داوودی''<ref>''Psalmen Davids''</ref> (۱۶۱۹) برجسته‌ترین آن‌هایند. شوتس در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، ''دافنه''<ref>''Dafne''</ref>، را خلق کرد که لیبرِتّوی آن ترجمۀ مارتین اوپیتس<ref>Martin Opitz
</ref> از لیبرِتّوی رینوچّینی<ref>Rinuccini</ref> بود. در ۱۶۳۳ فشار مالی ناشی از جنگ سی‌ساله<ref>Thirty Years’ War</ref> که جریان امور گروه موسیقی دربار درِسدِن را به‌هم ریخته بود، او را واداشت تا اجازۀ رفتن به کپنهاگ را بگیرد، و تا ۱۶۴۱ در آن شهر و دربارهای دیگر به‌سر برد. در دهۀ ۱۶۵۰ نارضایتی او از گرایش‌های تازه میان موسیقی‌دانان درباری ایتالیا بیشتر شد و درگیری‌های زیادی با جووانّی بونتِمپی<ref>Giovanni Bontempi</ref> پیدا کرد. شوتس مهم‌ترین شخصیت آلمانی پیش از باخ است، که عناصر تغزلی و نمایشی سبک آوازی ونیز را با پلی‌فونی آلمانی پیوند داد.

&nbsp;

----

[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]]