نمایش مبدأ برای ماسکانی، پیترو (۱۸۶۳ـ۱۹۴۵م)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =پیترو ماسکانی 
|نام =Pietro Mascagni
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=لیوورنو ۱۸۶۳م
|تاریخ مرگ=۱۹۴۵م
|دوره زندگی=
|ملیت=ایتالیایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در انستیتو کروبینی و کنسرواتوار میلان
| شغل و تخصص اصلی =آهنگ ساز
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =عضو آکادمی ایتالیا
|جوایز و افتخارات =
|آثار = زن پاریسی (د آنونتسیو)؛ کودکی مارا (۱۹۲۱)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
ماسکانی‌، پیِترو (۱۸۶۳ـ۱۹۴۵)(Mascagni, Pietro)<br/> [[File:38050600.jpg|thumb|پیترو ماسکانی]]
آهنگ‌ساز ایتالیایی. اپرای یک‌پرده‌ای ''کاوالَّریا روستیکانا (شهسواران روستایی)''<ref>''Cavalleria rusticana/Rustic Chivalry''

</ref> او نخستین‌بار در ۱۸۹۰ در رم به‌اجرا درآمد و سبک جدید وریسمو یا واقع‌گرایی را داشت. ماسکانی در [[لیوورنو]]<ref>Livorno 

</ref> به‌دنیا آمد؛ پدرش نانوا بود و آرزو داشت که پسرش در رشتۀ حقوق تحصیل کند، اما او پنهانی در انستیتو کروبینی<ref>Instituto Cherubini </ref> تحصیل کرد. بعدها کُنت فلورِستانو دِ لاردِرِل<ref>Count Florestano de Larderel </ref> مخارج تحصیل او را در کنسرواتوار میلان<ref>Milan Conservatory </ref> پرداخت، و یکی از استادانش در آن‌جا پونکیِلّی<ref>Ponchielli </ref> بود. اما ماسکانی که نمی‌خواست وقت خود را فقط صرف آموزش خشک کند، با یک گروه اپرایی سیار فرار کرد. پس از سرگردانی‌های بسیار و ازدواجی که او را ناگزیر از اقامت در چِرینیولا<ref>Cerignola </ref> نزدیک فوجّا<ref>Foggia</ref> کرد و گذراندن یک زندگی محقر از راه تدریس [[پیانو]] و رهبری ارکستر محلی، در ۱۸۸۹ با اجرای ''کاوالِّریا روستیکانا'' جایزۀ اول یک مسابقۀ اپرایی را برد؛ سال بعد این اثر را در رم اجرا کرد، هر چند اپراهای فراوان بعدی‌اش هرگز این موفقیت را تکرار نکردند. علاوه‌بر اپرا، تعدادی آثار برای مناسبت‌های مختلف، چند کانتات و موسیقی صحنه‌ای نمایش‌نامۀ ''شهر جاویدان''<ref>''Eternal city'' </ref> اثر هال کِین<ref>''Hall Caine''</ref> را نیز ساخت، که در ۱۹۰۲ در [[لندن (انگلستان)|لندن]] به روی صحنه رفت. ماسکانی در ۱۹۲۹ به عضویت آکادمی ایتالیا<ref> Italian Academy </ref> درآمد. ازجمله آثار اوست: اپرا ''دوست من فریتس''<ref>''L’amico Fritz'' </ref> (۱۸۹۱)، ''خانوادۀ رانتساو''<ref>''I Rantzau'' </ref> (هر دو برمبنای آثار [[ارکمان ـ شاتریان|اِرکمان ـ شاتریان]]<ref>Erckmann-Chatrian </ref>)، ''گولیلمو راتکلیف''<ref>''Guglielmo Ratcliff''</ref> (از روی هاینه<ref> Heine </ref>، ۱۸۹۵)، ''سیلوانو''<ref>''Silvano''</ref>، ''ایزابو''<ref>''Isabeau'' </ref> (۱۹۱۱)، ''زن پاریسی''<ref>''Parisina''</ref> (د آنونتْسیو)، ''کودکی مارا''<ref>''Il Piccolo Marat'' </ref> (۱۹۲۱)، ''پینوتّا''<ref>''Pinotta'' </ref>، ''نرون''<ref>''Nerone'' </ref> (۱۹۳۵)؛ اپرت ''بله''<ref>''Si''</ref>. کانتات برای صدمین سالگرد لئوپاردی<ref> Leopardi </ref> (۱۸۹۸)؛ آهنگی بر ترجمۀ ایتالیایی شعر «چکامۀ شادی<ref>Ode to Joy </ref>» اثر [[شیلر، یوهان (۱۷۵۹ـ۱۸۰۵)|شیلر]]<ref>Schiller</ref> برای کُر و ارکستر.

&nbsp;

----

[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]]