نمایش مبدأ برای احمد دیوان بیگی شیرازی

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =احمد ديوان بيگی شیرازی 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=احمدبن ابوالحسن شيرازی
|نام مستعار=ديوان بيگی؛ ایشک آقاسی
|لقب=
|زادروز=شيراز 1241ق
|تاریخ مرگ=پس از 1313ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =دولتمرد
|شغل و تخصص های دیگر=تذکره‌نویس
|سبک =
|مکتب =
|سمت =كدخدای محلۀ ميدان شاه شيراز - ایشک آقاسی باشی در دستگاه حسام‌السلطنه - رئيس عدليه يزد
|جوایز و افتخارات =
|آثار = تذكره حدیقة‌الشعرا، اخباراليزد، تاريخ قاجاريه، نخبه المصيبات احمدی.
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =تاریخ ایران
|دوره =قاجار
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی = 
|باشگاه =
}}

احمد دیوان بیگی شیرازی (شیراز 1241ق -  )

(نام اصلی: احمد بن ابوالحسن شیرازی، مشهور به دیوان بیگی؛ نیز: مشهور به ایشک آقاسی)

از درویشان سلسلۀ نعمه‌اللهیه، که به شرح حال عرفا بسیار توجه داشته است.

وقتی 9 ساله بود، پدرش، آقا ابوالحسن، فوت کرد و جد مادری‌اش آقا محمدعلی، سرپرستی‌اش را بر عهده گرفت. خاندانش از سادات و تجار مشهور شیراز بودند.

او در زادگاهش بزرگ شد. دو سال به تحصیل علوم پرداخت و مدتی نیز در [[یزد، شهر|یزد]] و شیراز مشغول تجارت بود. گهگاه نیز به مطالعۀ حدیث و تاریخ و شعر می‌پرداخت. تا پیش از حرکت به [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]] در 1277ق، کدخدای محلۀ میدان شاه [[شیراز، شهر|شیراز]] بود و در آن هنگام با [[حسام السلطنه، سلطان مراد میرزا (۱۲۳۳ـ مشهد ۱۲۹۹ق)|سلطان مراد میرزا حسام السلطنه]]، از شاهزادگان و رجال قاجار، همسفر شد و از شیراز به خراسان رفت.

در امور دیوانی مهارت داشت و در دستگاه حسام‌السلطنه، سمت ایشک آقاسی باشی (از مناصب دربار سلطنتی به معنای رئیس تشریفات یا دربار) گرفت و تا فوت حسام‌السلطنه با همین منصب در سفرهایش همراه وی بود.

از 1260 تا 1279ق مشغول تذکره‎‌نویسی شد، اما به علت اشتغال در امور دیوانی، مدت‌ها از تألیف تذکره بازماند.

او سه سال رئیس [[عدلیه، وزارت|عدلیه]] یزد شد و طی آن زمان، به تألیف کتاب ''اخبارالیزد'' پرداخت. در 1293ق در [[تهران، شهر|تهران]] و 1296ق در کرمانشاهان به تنظیم و تألیف تذکره مشغول بود.

ابتدا شرح حال شاعران معاصر خود را نوشت، اما با تشویق حسینقلی خان سلطان ‌(مؤلف تذکره مناقب حسامیه) و مطالعۀ آتشکده آذر، شرح حال شاعران متقدم و نیز شرح حال عرفا و علمای مذهبی را نیز به تذکره [[حدیقهالشعرا|حدیقة‌الشعرا]] اضافه کرد.

عمده تألیفاتش: تذکره حدیقة‌الشعرا، اخبارالیزد، تاریخ قاجاریه، نخبةالمصیبات احمدی، و ذیل ریاض الجنه. کتابی نیز در مصائب اهل بیت نبوت دارد.

مرگ او را پس از 1313ق تخمین زده‌اند.<br />