نمایش مبدأ برای آل احمد، جلال (تهران ۱۳۰۲ـ اسالم ۱۳۴۸ش)



جلال آل احمد (تهران ۱۳۰۲ـ اَسالِم ۱۳۴۸ش)   Al-e Ahmad, Jalal<br /> {{جعبه زندگینامه
|عنوان =جلال آل‌ احمد
|نام =Jalal Al-e Ahmad
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۳۰۲ش
|تاریخ مرگ=اسالم ۱۳۴۸ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =نویسنده
|شغل و تخصص های دیگر=روزنامه‌نگار و منتقد اجتماعی
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشکده ادبیات (۱۳۲۶ش)
|جوایز و افتخارات =
|آثار =غربزدگی (۱۳۴۱ش)؛ در خدمت و خیانت روشنفکران (۱۳۵۶ش)؛ دید و بازدید (۱۳۲۴ش)؛ پنج داستان (۱۳۵۰ش)؛ سنگی بر گوری (۱۳۶۰ش)
|خویشاوندان سرشناس =سیمین دانشور (همسر)
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[File:10170800.jpg|thumb|جلال آل احمد]][[File:10170800-1.jpg|thumb|جلال آل احمد]]نویسندۀ صاحب‌سبک، روزنامه‌نگار و منتقد اجتماعی. در خانواده‌ای روحانی به‌‌دنیا آمد. پس از پایان تحصیل در دانشکدۀ ادبیات (۱۳۲۶ش) به تدریس پرداخت. از ۱۳۲۳ش به [[حزب توده ایران|حزب تودۀ ایران]] پیوست و در انتشار برخی نشریات سیاسی، مانند ''مردم''، ''شاهد'' و ''نبرد زندگی'' همکاری کرد، اما پس از انشعاب از آن حزب، همراه با [[ملکی، خلیل (تبریز ۱۲۸۰ـ ۱۳۴۸ش)|خلیل ملکی]] و به دنبال سرخوردگی از جنبش سیاسی، آثاری با مضمون بازگشت به سنت‌های بومی ـ مذهبی نوشت که تأییدها و انکارهای فراوانی را درپی داشت. 

آل احمد در داستان‌‌هایش، که غالباً خودزندگی‌نامه هم هست، با جسارت و صراحتی آشکار و انتقادی، به حدیث نفسِ آدمیِ بیگانه از جمع می‌پردازد که درگیر جدالی درونی میان باور و تردید است. نثر او، که در ادبیات قدیم فارسی، محاورات عامیانه و تعمق در نثر نویسندگانی چون [[کامو، آلبر (۱۹۱۳ـ۱۹۶۰)|کامو]] و [[سلین، لویی ـ فردینان (۱۸۹۴ـ۱۹۶۱)|سلین]] ریشه دارد، از او نویسنده‌ای صاحب‌سبک ساخته است. پیش‌گامی‌ِ او برای مشارکت در جریان‌های اجتماعی، مانند نقشی که در بنیادگذاریِ‌ [[کانون نویسندگان ایران]] به‌عهده گرفت، او را به‌‌عنوان سخنگوی روشنفکران متعهد دهۀ‌ ۱۳۴۰ش مطرح کرد. همسر وی، [[دانشور، سیمین (شیراز ۱۳۰۰ـ۱۳۹۰ش)|سیمین دانشور]]، از مهم‌ترین نویسندگان زن در تاریخ ادبیات معاصر است. 

از او چند مجموعۀ مقاله و تک‌نگاریِ قوم‌نگارانه نیز منتشر شده است. آثاری نیز از کامو، [[داستایفسکی]]، [[ژید، آندره (۱۸۶۹ـ۱۹۵۱)|آندره ژید]] و دیگران به فارسی ترجمه کرده است. آل احمد که خود با جنجال‌آفرینی پیرامون مرگ [[تختی، غلامرضا (تهران ۱۳۰۹ـ ۱۳۴۶ش)|تختی]] و [[صمد بهرنگی (تبریز ۱۳۱۸ـ ۱۳۴۷ش)|صمد بهرنگی]] به ایجاد شایعات زیادی دامن زده بود، نحوۀ مرگ و تدفینش خود شایعات زیادی را باعث شد. از وی حدود 30 کتاب (عمدتاً در زمان حیاتش) در چهار حوزۀ داستان (کوتاه و بلند)، ترجمه، مجموعه‌مقالات، و سفرنامه‌ها منتشر شده که غالبا تاکنون به کرات تجدید چاپ شده‌اند.


'''برخی از آثار'''

* ''غربزدگی ''(۱۳۴۱ش)
* ''در خدمت و خیانت روشنفکران'' (۱۳۵۶ش)
* ''دید و بازدید'' (۱۳۲۴ش)
* ''از رنجی که می‌بریم'' (۱۳۲۶ش)
* ''سه‌تار'' (۱۳۲۷ش)
* ''زنِ زیادی'' (۱۳۳۱ش)
* ''پنج داستان'' (۱۳۵۰ش)
* ''نون والقلم'' (۱۳۴۰ش)
* ''[[مدیر مدرسه]]'' (۱۳۳۷ش)
* ''نفرین زمین'' (۱۳۴۶ش)
* ''سنگی بر گوری'' (۱۳۶۰ش)
* ''خسی در میقات'' (۱۳۴۵ش)
* ''کارنامۀ سه‌ساله'' (۱۳۴۱ش)
* ''ارزیابی شتاب‌زده'' (۱۳۴۲ش)
* ''درّ یتیم خلیج، جزیرۀ خارک'' (۱۳۳۹ش) <br /> &nbsp;  &nbsp;

----



[[Category:ادبیات فارسی]] 
[[Category:ادبیات معاصر - اشخاص]] 
[[Category:رسانه ها و ارتباطات]] 
[[Category:رسانه های نوشتاری ایران]] 
[[Category:زبان شناسی و ترجمه]] 
[[Category:مترجمان]]