نمایش مبدأ برای ابن خاتون، محمد بن علی ( ـ۱۰۶۵/۱۰۵۹ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=محمد بن علی بن خاتون|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=شمس الدین محمد بن علی بن محمد بن محمد بن خاتون|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۱۰۶۵/۱۰۵۹ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=عالم و دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=ادیب، مترجم و شاعر|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=ترجمۀ قطب‌شاهی/ شرح اربعین که ترجمۀ فارسی اربعین شیخ‌بهایی است (۱۲۷۵ و ۱۳۰۸ق)؛ توضیح‌الاخلاق عبدالله شاهی که شرح فارسی اخلاق ناصری است؛ حاشیه بر بخشی از اصول کافی؛ شرح جامع عباسی در فقه به فارسی؛ کتابی در امامت به فارسی؛ دیوان اشعار|خویشاوندان سرشناس=شیخ بهایی (دایی)|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابن خاتون، محمد بن علی (  ـ۱۰۶۵/۱۰۵۹ق)<br>
<p>(نام کامل: شمس الدین محمد بن علی بن محمد بن محمد بن خاتون) عالم، ادیب، مترجم، شاعر و دولتمرد ایرانی. مشهورترین عضو خاندان ابن خاتون است. کودکی و نوجوانی‌اش را در مشهد گذراند و از شاگردان [[شیخ بهایی، محمد (بعلبک ۹۵۳ـ مشهد ۱۰۳۰/۱۰۳۱ق)|شیخ بهایی]] و نیز خواهرزادۀ او بود. با تسلط‌یافتن ازبکان بر [[خراسان]]، به [[حیدرآباد دکن]] رفت (۱۰۰۹ق) و در زمرۀ خواص و ملازمان سلاطین قطب‌شاهی درآمد. در ۱۰۲۴ق به سفارت از طرف سلطان محمد قطب‌شاهی به نزد [[عباس صفوی اول|شاه‌عباس صفوی]] رفت. پس از بازگشت، به جانشینی محمد پیرزاد به سِمَت‌های پیشوایی و دبیری و نیابت [[عبدالله قطب شاه|سلطان عبدالله قطب‌شاه]] منصوب شد و بیست سال این سِمَت‌ها را عهده‌دار بود. در این دوره افزون بر تدریس و تشویق و حمایت از مؤلفان، چندین مدرسه، بیمارستان و مسجد را تأسیس و بازسازی کرد. ابن طیفور و محمد بن شرف حسینی جزایری از‌جمله شاگردان او بودند. ابن خاتون با علومی چون حدیث، فقه، ریاضی و شعر آشنایی داشت. از آثارش: ترجمۀ ''قطب‌شاهی/ شرح اربعین'' که ترجمۀ فارسی ''اربعین'' شیخ‌بهایی است (۱۲۷۵ و ۱۳۰۸ق)؛ ''توضیح‌الاخلاق عبدالله شاهی'' که شرح فارسی'' اخلاق ناصری'' است؛ حاشیه بر بخشی از ''اصول کافی''؛ ''شرح جامع عباسی'' در فقه به فارسی؛ کتابی در امامت به فارسی؛ ''دیوان'' اشعار که شامل غزلیات و رباعیات اوست.</p>
<br><!--11030100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:تاریخ جهان]]
[[رده:هند]]