نمایش مبدأ برای ابن طقطقی، صفی الدین ابوجعفرمحمد (۶۶۰ـ۷۰۹ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=صفی الدین ابوجعفر محمد بن طقطقی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=جلال‌الدین صفی‌الدین ابوجعفر محمد بن تاج‌الدین علی ‌بن محمد بن رمضان|نام مستعار=ابن طِقْطَقٰی|لقب=|زادروز=۶۶۰ق|تاریخ مرگ=۷۰۹ق|دوره زندگی=|ملیت=عراقی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=تاریخ‌نگار|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=منیةالفضلاء فی تواریخ‌الخلفا و الوزرا|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابن طِقْطَقی، صفی‌الدین ابوجعفر محمد (۶۶۰ـ۷۰۹ق)<br>(جلال‌الدین صفی‌الدین ابوجعفر محمد بن تاج‌الدین علی ‌بن محمد بن رمضان معروف به ابن طِقْطَقٰی) تاریخ‌نگار شیعی عراقی. پس از مرگ پدر نقیب علویان [[حله]]، [[نجف]]، و [[کربلا]] شد. شهرت وی به سبب کتاب ''منیةالفضلاء فی تواریخ‌الخلفا و الوزرا'' به عربی در تاریخ خلفای راشدین، [[بنی امیه|بنی‌امیه]] و [[بنی عباس|بنی‌عباس]] و وزرای ایشان و پادشاهان معاصر آنان تا سقوط خلافت عباسی است. چون مؤلف، این کتاب را به فخرالدین عیسی ‌بن ابراهیم، امیر [[موصل]] اهدا کرد اثرش به ''تاریخ الفخری'' نیز آوازه دارد. هندو شاه بن سنجر نخجوانی در قرن ۸ق آن را با ''تجارب‌السلف'' به فارسی ترجمه و به نصرة‌الدین احمد بن یوسف شاه از [[اتابکان لرستان]] اهدا کرد. این اثر به قلم محمد وحید گلپایگانی به فارسی ترجمه شده و با نام ''تاریخ فخری'' به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۰ش).<br><!--11037700-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:آثار و مورخین]]