نمایش مبدأ برای ابن فوطی شیبانی، عبدالرزاق (بغداد ۶۴۲ ـ۷۲۳ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=عبدالرزاق بن فوطی شیبانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=کمال‌الدین ابوالفضل عبدالرزاق بن احمد بن محمد بن احمد شیبانی بغدادی|نام مستعار=ابن فوطی و ابن صابونی|لقب=|زادروز=بغداد ۶۴۲ق|تاریخ مرگ=۷۲۳ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=تاریخ‌نگار، شرح حال نویس، و کتابدار|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتاب الحوادث‌الجامعة و التجارب النافعة فی المائه السابعة؛ مجمع‌الآداب فی معجم‌الاسماء و الالقاب|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابن فُوَطی شیبانی، عبدالرزاق (بغداد ۶۴۲ ـ۷۲۳ق)<br>
[[پرونده: 11042100.jpg | بندانگشتی|نسخه کتاب مجمع‌الآداب]](کمال‌الدین ابوالفضل عبدالرزاق بن احمد بن محمد بن احمد شیبانی بغدادی، معروف به ابن فوطی و ابن صابونی) تاریخ‌نگار، شرح حال نویس، و کتابدار ایرانی. نیاکانش از مردم مرو بودند. ظاهراً نسب وی به معن بن زائدۀ شیبانی می‌رسید. در حمله [[هولاکوخان (۶۱۴ـ۶۶۳ق)|هلاکوخان]] به [[بغداد]]، اسیر مغولان شد و دو سال در بند بود و در همان حال به نظارت بر کتابخانۀ بزرگ مدرسۀ مستنصریه منصوب گردید. در ۶۶۰ق، به خدمت [[نصیرالدین طوسی، ابوجعفر محمد (طوس ۵۹۷ـ کاظمین ۶۷۲)|خواجه نصیرالدین طوسی]] درآمد و کتابدار رصدخانۀ [[مراغه، شهر|مراغه]] شد. پس از آن به دعوت [[جوینی، عطاملک (۶۲۳ـ۶۸۱ق)|عطاملک جوینی]] حاکم [[بغداد]] و [[عراق]] عرب به خدمت او در آمد. ابن فوطی در بعضی آثار خود، خاندان جوینی را ستوده است. در ۷۰۴ق به آذربایجان سفر کرد و نزدیک سه سال در شهرهای گوناگون آن به‌سر برد. نام ابن فوطی از شغل نیای مادری او که فروشنده فوطی (لُنگ) بود، حاصل شده است. همچنین او را به سبب شغل نیای پدری‌اش، ابن صابونی هم خوانده‌اند. آثارش بیشتر در حوزۀ تاریخ‌نگاری و تراجم احوال بوده که بسیاری از آن‌ها از بین رفته است. مهم‌ترین اثری که از ابن فوطی به‌جا مانده، کتاب ''الحوادث‌الجامعة و التجارب النافعة فی المائه السابعة'' در گزارش رویدادهای قرن ۷ق است که به اهتمام مصطفی جواد به چاپ رسیده است (۱۳۵۱ق). این کتاب به قلم [[آیتی، عبدالمحمد (بروجرد ۱۳۰۵ـ۱۳۹۲ش)|عبدالمحمد آیتی]] به فارسی ترجمه و چاپ شده است (تهران ۱۳۸۱ش). اثر دیگر او ''مجمع‌الآداب فی معجم‌الاسماء و الالقاب'' به خط مؤلف باقی است و این کتاب را هم مصطفی جواد در دمشق منتشر کرده است (۱۹۶۲).
<br><!--11042100-->
[[رده:تاریخ جهان]]
[[رده:مورخان و کتاب های تاریخ]]