نمایش مبدأ برای ابن متوج، جمال الدین احمد (قرون ۸ و ۹ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=جمال الدین احمد بن متوج|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=جمال‌الدين احمد بن عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بحرانی|نام مستعار=|لقب=فخرالدین و شهاب‌الدین|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=قرون ۸ و ۹ق|ملیت=عرب|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=عالم امامی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=الناسخ و المنسوخ؛ غرائب‌المسائل، کفایةالطالبین؛ منهاج‌الهدایة فی تفسیر آیات‌الاحکام الخمسمأة؛ وسیلةالقاصد فی فتح معضلات القواعد؛ الثارات یا قصص‌الثار|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابن مُتَوّج، جمال‌الدین احمد (قرون ۸ و ۹ق)<br>
<p>(نام کامل: جمال‌الدين احمد بن عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بحرانی) عالم امامی. در برخی منابع لقب او فخرالدین و شهاب‌الدین نیز آمده است. از مردم اُوال، جزیره‌ای در [[بحرین]]، بود. برای تحصیل به [[عراق]] رفت. در [[حله|حِلّه]] در محضر [[فخرالمحققین، محمد بن حسن (حله ۶۸۲ـ ۷۷۱ق)|فخرالمحققین]]، فرزند [[علامه حلی، حسن بن یوسف (حله ۶۴۸ـ۷۲۶ق)|علامۀ حلی]]، و دیگران تلمذ کرد و پس از دریافت اجازه از آنان به [[بحرین]] بازگشت و تا پایان عمر به قضاوت و امور حِسبیه پرداخت. وی در حله با [[شهید اول، محمد بن مکی (جزین ۷۳۴ـ دمشق ۷۸۶ق)|شهید اول]] گفت‌وگو و مباحثه داشته است. احمد بن فهد احسایی، فخرالدین سبیعی و احمد بن محذم اوائلی از او بهره گرفته و روایت کرده‌اند. از آثار اوست: ''الناسخ و المنسوخ''، رساله‌ای که عبدالجلیل حسینی قاری آن را شرح کرده و با تصحیح و ترجمۀ محمدجعفر اسلامی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۴۴ش)؛ ''غرائب‌المسائل''، ''کفایةالطالبین''؛ ''منهاج‌الهدایة فی تفسیر آیات‌الاحکام الخمسمأة''؛ وسیلةالقاصد فی فتح ''معضلات القواعد''، در شرح ''قواعدالاحکام'' علامۀ حلی؛ منظومه‌ای بلند در مراثی و حماسه‌های شیعه با نام ''الثارات'' یا ''قصص‌الثار''.</p>
<br><!--11044500-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]]