نمایش مبدأ برای ابواسحاق کازرونی، ابراهیم (کازرون ۳۵۲ـ ۴۲۶ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابواسحاق کازرونی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابراهیم بن شهریار بن زادان فرخ بن خورشید|نام مستعار=|لقب=شیخ غازی - شیخ مرشد|زادروز=کازرون ۳۵۲ق|تاریخ مرگ=۴۲۶ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=عارف|شغل و تخصص های دیگر=شاعر|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=عرفان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابواسحاق کازِرونی، ابراهیم (کازرون ۳۵۲ـ ۴۲۶ق)<br>(ابراهیم بن شهریار بن زادان فرخ بن خورشید، مشهور به شیخ مرشد) عارف و شاعر و مؤسس سلسلۀ کازرونیه ([[اسحاقیه]]). از خردسالی برای فراگرفتن [[قرآن]] اشتیاق فراوان داشت. پس از گذراندن مقدمات علوم و ملاقات و گفت‌وگو با برخی از مشایخ فارسی، به طریقت ابوعبدالله خفیف درآمد. پس از فوت او، به حسین اکار، مریدِ ابن خفیف، روی آورد. در [[کازرون، شهر|کازرون]] آوازه و اعتبار فراوان یافت. به خواست مریدانش به [[شیراز، شهر|شیراز]] نزد حسین اکار رفت، اما کشمکش‌های میان ابواسحاق و «خورشید»، حاکم زردشتی شهر کازرون، و نیز دیلم مجوسی، شحنۀ کازرون، منجر به نزاع سختی میان مسلمانان و زردشتیان شهر شد. از آن‌جا که به ترویج اسلام و جهاد با کفار می‌کوشید به «شیخ غازی» مشهور شد. در ۳۸۸ق همراه ابوبکر عبادانی به سفر [[حج]] رفت و در راه نزد مشایخ [[بصره]]، [[مدینه]] و [[مکه]]، حدیث آموخت و در بازگشت از مکه با شیخ خود، حسین اکار، همراه شد. هرگز ازدواج نکرد. از او کرامات زیادی نقل شده است. طریقتی که او بنیاد نهاد از یک‌سو تا [[هند]] و شهرهای [[چین]] و از سوی دیگر، تا [[آناتولی]] و [[بغداد]] گسترش یافت و هوادارانی پیدا کرد که در آناتولی به اسحاقیه معروف شدند. خانقاه کازرونیه نیز در آن‌جا به اسحاق‌خانه معروف شد.<br><!--11050900-->
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]