نمایش مبدأ برای ابوالقاسم کثیر، منصور بن محمد ( ـ پس از ۴۳۲ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوالقاسم کثیر|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=ابوالقاسم‌ عارِض|لقب=شیخ العمید|زادروز=|تاریخ مرگ=پس از ۴۳۲ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=تاریخ ایران|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابوالقاسم‌ کثیر، منصورِ بن محمد (  ـ پس از ۴۳۲ق)<br>
<p>(منصور بن محمد بن كثیر) دیوان‌سالار و دولتمرد روزگار [[غزنویان|غزنوی‌]]. زادگاه او را [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]] دانسته‌اند. ابوالقاسم کثیر از نوادگان‌ کثیر بن‌ احمد بود که‌ هریک‌ در دستگاه‌ [[سامانیان|سامانیان‌]] مناصبی بلند‌، همچون‌ وزارت‌ و سپهسالاری،‌ یافتند. در دوران‌ پادشاهی سلطان‌ [[محمود غزنوی (۳۶۰ـ۴۲۱ق)|محمود غزنوی]]،‌ رئیس‌ دیوان‌ عَرض‌ شد و از این‌رو به‌ «ابوالقاسم‌ عارِض»‌ نیز مشهور شد‌. با مرگ محمود، [[مسعود غزنوی اول|سلطان‌ مسعود]]، نیز او را در منصب‌ پیشین‌ ابقا کرد، اما پس‌ از چندی‌ به‌ اتهام‌ خیانت در بیت‌المال‌ از کار برکنار شد‌، اما پیوسته‌ مورد تکریم‌ و احترام‌ دربار بود. در دورۀ پادشاهی مسعود، چندی‌ نیز صاحب‌ دیوان‌ [[خراسان|خراسان‌]] بود. [[منوچهری دامغانی، احمد بن قوص ( ـ ۴۳۲ق)|منوچهری‌ دامغانی‌]] در قصیده‌ای ابوالقاسم را ستوده و از وی با لقب «شیخ العمید» یاد کرده است‌.</p>
<br><!--11059900-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران از حکومت غزنویان تا حمله مغول]]