نمایش مبدأ برای ابوسلمه خلال، حفص بن سلیمان (قرن ۲ق)


ابوسَلَمۀ خَلّال، حَفْصِ بنِ سلیمان (قرن ۲ق)<br>داعی عباسی، معروف به وزیر آل محمد. از جزئیات زندگی او تا پیش از دعوت برای [[عباسیان]] اطلاعی در دست نیست. وی از اعراب ثروتمند [[کوفه]] بود و به منظور تبلیغ برای عباسیان چند بار به [[خراسان]] رفت و از این‌رو مدتی در زمان [[یوسف بن عمر ثقفی ( ـ۱۲۷ق)|یوسف بن عمر ثقفی]] ( ـ ۱۲۷ق) به زندان افتاد و پس از آزادی کار نظارت بر دعوت در [[عراق]]، جزیره و [[شام]] به او واگذار شد. وی با [[ابومسلم خراسانی (۱۰۰ـ۱۳۷ق)|ابومسلم خراسانی]] در طول دعوت در ارتباط بود، پس از آن‌که سپاه خراسان به کوفه وارد شد همه به دیدار و دست‌بوسی وی رفتند و او نیز در ۱۰ محرم ۱۳۲ق، آنان را به پیروزی بشارت داد. ابوالعباس، نخستین خلیفۀ عباسی، را که از ترس [[بنی امیه|بنی‌امیه]] به کوفه پناه آورده بود، پنهان کرد و آن‌گاه طی سه نامه به [[امام جعفر صادق|امام صادق]] (ع)، [[عبدالله بن حسن مثنی|عبدالله بن حسن]]، و عمر بن علی بن حسین، از آنان برای رهبری نهضت ضد اموی دعوت نمود که هر سه نفر دعوت او را نپذیرفتند. پس از آن، خود و سپس خراسانی‌ها با ابوالعباس بیعت کردند و او را خلیفه خواندند. ابوالعباس بی‌درنگ عاملان ابوسلمه را از کوفه و دیگر جاها برکنار کرد و سرانجام به دستور وی، ابوسلمه را به قتل رساندند و شهادت دادند که [[خوارج]] او را کشته‌اند. برادر خلیفه بر پیکر ابوسلمه نماز خواند و در هاشمیه، در نزدیکی کوفه، وی را به خاک سپردند.<br><!--11071500-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:تاریخ اسلام – دوره های اموی و عباسی]]