نمایش مبدأ برای ابوسهل حمدوی، احمد بن حسن ( ـ پس از ۴۳۲ق)


ابوسَهل‌ِ حَمدوی،‌ احمد بن حسن (  ـ پس از ۴۳۲ق)<br>
<p>(ملقب به شیخُ‌الْعَمید) وزیر، ادیب‌ و شاعر دورۀ غزنوی‌. در جوانی‌ به‌ دربار سلطان‌ [[محمود غزنوی (۳۶۰ـ۴۲۱ق)|محمود]] راه‌ یافت‌ و نزد وزیر سلطان‌ پرورش یافت‌. پس‌ از مرگ‌ محمود، به‌ وزارت‌ سلطان [[محمد غزنوی (۳۸۷ـ۴۳۲ق)|محمد غزنوی‌]] رسید. سلطان‌ [[مسعود غزنوی اول|مسعود]] وی‌ را رئیس دیوان‌ اِشراف‌ کرد. سپس‌ به‌ حکومت‌ [[ری، شهر باستانی|ری‌]] و جبال‌ منصوب‌ شد. علاءالدولۀ‌ کاکویه،‌ حاکم‌ [[اصفهان، شهر|اصفهان‌]]، را در جنگی‌ شکست‌ داد و در واقعۀ‌ حملۀ‌ غُزّ به‌ ری‌ شکست‌ خورد و ری‌ را از دست داد. در ۴۲۹ق به‌ نیشابور رفت و دو سال بعد، مسعود مسئولیت‌ حفظ‌ و امنیت‌ نیشابور را به‌ وی‌ واگذارد. و سرانجام‌ نیز با پرداخت‌ پول‌ هنگفتی‌ ندیم سلطان‌ مسعود شد. ابوسهل‌ مردی‌ فاضل‌ بود و اشعاری‌ به‌ عربی‌ سروده‌ است‌. [[فرخی سیستانی، علی بن جولوغ ( ـ ۴۲۹ق)|فرخی‌ سیستانی‌]] در اشعار خود وی را مدح کرده است.</p>
<br><!--11072100-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران از حکومت غزنویان تا حمله مغول]]