نمایش مبدأ برای اختر گرجی، احمد بن فرامرز ( ـ اصفهان ۱۲۳۲ق)


اَختر گُرجی، احمد بن فرامرز (  ـ اصفهان ۱۲۳۲ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =احمد بن فرامرز اختر گرجی 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=
|تاریخ مرگ=اصفهان ۱۲۳۲ق
|دوره زندگی=
|ملیت=گرجستانی
|محل زندگی=ایران
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =شاعر
|شغل و تخصص های دیگر=تذکره نویس
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار = انجمن آرا
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}شاعر و تذکره‌نویس گرجی‌تبار ایرانی. نیاکانش از ترک‌های [[گرجستان]] بودند. در [[اصفهان، شهر|اصفهان]] تولد یافت و در [[شیراز، شهر|شیراز]] برآمد. او و پدرش در دورۀ [[زندیه]] مناصبی داشتند. اختر پس از فروپاشی زندیه به‌سبب تهمتی به خراسان گریخت، اما در اوایل پادشاهی [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]] به [[تهران، شهر|تهران]] رفت و قصیده‌ای در ستایش او سرود و بخشوده شد، سپس چندی همنشین [[سلیمان خان قاجار|سلیمان‌خان قاجار]] بود، اما به فرمان هم‌او به سبب عشق‌ورزی به یکی از معشوقه‌هایش، زبانش را بریدند. پس از آن عزلت گزید و از ۱۲۲۲ق در اصفهان به نگارش تذکره‌ای به نام'' انجمن آرا'' در شرح احوال شاعران هم‌دوره‌اش پرداخت، که با مرگ او ناتمام ماند. به فرمان فتحعلی‌شاه، به‌‌پایان‌رساندن این اثر به فاضل‌خان گروسی سپرده شد، او نیز بر بنیاد همین اثر تذکره‌ای با نام انجمن خاقان نوشته، اما در آن از اختر و برادرش محمدباقر، متخلص به نشاطی، که کوشش او نیز در به‌پایان‌رساندن تذکرۀ ''انجمن آرا''، فرجامی نیافت، به بدی یاد کرده است. تذکرۀ ''انجمن آرا'' به کوشش [[خیام پور، عبدالرسول (تبریز ۱۲۷۷ـ همان جا ۱۳۵۸ش)|عبدالرسول خیام‌پور]] با نام ''تذکرۀ اختر'' به چاپ رسیده است ([[تبریز، شهر|تبریز]]، ۱۳۴۳ش). از سروده‌های اختر دفتری به خط خود او با نام ''ساقی‌نامه''، که دربردارندۀ قصاید، غزلیات، رباعیات، ترکیب‌بندها، و ساقی‌نامه است، به‌جا مانده است.
<br><!--11145000-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]