نمایش مبدأ برای افلاکی، احمد (قونیه ـ همان جا ۷۶۱ق)


اَفلاکی، احمد (قونیه ـ همان‌جا ۷۶۱ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =احمد افلاکی 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=قونیه
|تاریخ مرگ=قونیه ۷۶۱ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ترک
|محل زندگی=آناتولی
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =نویسنده
|شغل و تخصص های دیگر=صوفی
|سبک =
|مکتب =مولویه
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =مناقب العارفین
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =عرفان 
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}نویسنده و صوفی آناتولی. مرید عارف چلبی، نوۀ مولوی، بود و در بسیاری از سفرهای وی به‌منظور نشر طریقت مولویه، همراهش بود. به زبان‌های عربی، ترکی و فارسی آشنایی داشت. رساله یا سیرۀ بزرگِ‌ ''مناقب‌العارفین'' را به دستور عارف چلبی دربارۀ مولوی و مشایخ مولویه نگاشت. آگاهی ما از نخستین مشایخ طریقۀ مولویه و چندوچون این طریقت از همین کتاب است. در بسیاری از علوم به مرتبۀ استادی رسید و با سلطان ولد نیز مصاحبت داشت. گویا به‌علت علاقه به جلال‌الدین عارف، به عارفی و به‌علت تبحّر در علم افلاک، به افلاکی مشهور شده است. او در طریقت مولویه پایگاهی رفیع داشت، اما برای این‌که از مقام مرشدیِ این طائفه سرباز زند، رهسپار حجاز شد و بخشی از عمرش را در کنار مرقد پیامبر اکرم (ص) انزوا گزید. سال‌ها نگهبان مقبرۀ مولوی و درشمار مثنوی''‌''خوانانِ آن درگاه بود و سرانجام در قونیه درگذشت. در صحنِ مقبرۀ مولوی به‌خاک سپرده شده، اما امروزه محل دقیقِ قبر او مشخص نیست. 
<br><!--11412700-->
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]