نمایش مبدأ برای الفت اصفهانی، محمدباقر (اصفهان ۱۲۶۰ـ ۱۳۴۳ش)

[[پرونده:11451100.jpg|بندانگشتی|محمدباقر الفت اصفهانی]]
محمّدباقر الفت اصفهانی (اصفهان ۱۲۶۰ـ ۱۳۴۳ش)<br>
<p>شاعر، ادیب، مترجم، روزنامه‌نگار و مشروطه‌خواه ایرانی. پس از فراگرفتن علوم ادبی و زبان و ادبیات عربی در زادگاهش، در ۱۲۷۸ش به نجف رفت و به تحصیل علوم جدید از ریاضی، فلسفه، تاریخ و زبان فرانسه پرداخت و همان‌جا به مشروطه‌خواهان پیوست. پس از چندی به اصفهان بازگشت و به انتشار مجله‌ای با نام ''آفتاب'' پرداخت. این مجله، که هشت شمارۀ آن در یک سال منتشر شد، در بیداری مردم اصفهان تأثیر فراوان داشت. در ۱۲۹۸ش از راه قفقاز و سمرقند به مشهد رفت و با عارف مشهور حاج سید صالح بهبهانی آشنایی یافت و شیفتۀ حرف‌های تازۀ او شد و با او به روسیه، اتریش، عثمانی، مکه و بمبئی سفر کرد. در ۱۳۰۴ش عضو مجلس مؤسسان و در ۱۳۰۸ش نمایندۀ مردم اصفهان در [[مجلس شورای ملی]] شد. </p>
<p>الفت در انواع شعر، به‌ویژه [[غزل (ادبیات)|غزل]] مهارت داشت. کتابخانۀ بزرگ او به دانشکدۀ ادبیات اصفهان اهدا شده است. </p>
<p>از آثارش:'' ابواب‌الرّوضات'' (اصفهان، ۱۳۵۲) که فهرست ''روضات‌الجنّات'' است؛ ''داستان هفت‌برادر''؛ ''دانشنامه'' (تهران، بی‌تا)؛ ''نسب‌نامۀ الفت''؛'' دیوان'' اشعار (تهران، ۱۳۷۹)؛ ''مجمع‌الاجازات'' در دو جلد.</p>
----


<br><!--11451100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دورۀ پهلوی]]