نمایش مبدأ برای باغنویی شیرازی، حبیب الله (ح ۹۳۰ـ بخارا ۹۹۵ق)


باغْنویی شیرازی، حبیب‌الله (ح ۹۳۰ـ بخارا ۹۹۵ق)<br>
(معروف به ملامیرزا جان) عالم دینی و تحشیه‌نویس ایرانی. چون از مردم محلۀ باغ‌نوی شیراز بود یا در آن محله می‌زیست به باغنویی آوازه یافت. در علوم عقلی از شاگردان جمال‌الدین محمود شیرازی بود. گویند از ۹۷۱ تا ۹۸۸ق در شیراز تدریس کرد. وی متکلّمی اشعری و شافعی و متأثر از آرای فخر رازی است. از آن‌جا که سنی مذهب بود در پادشاهی اسماعیل دوم صفوی به اردوگاه او در قزوین پیوست و از حمایت او برخوردار شد، اما پس از مرگ شاه، در ۹۸۸ق به هند و ماوراءالنهر رفت. باغنویی به فارسی و عربی می‌نوشت و آثارش بیشتر در تحشیه و تعلیق کتاب‌های پیشینیان است. از آثارش: ''حاشیۀ شرح عضدی بر مختصرالاصول ابن حاجب''؛ حاشیه بر ''حاشیۀ خطایی بر مطول سکاکی''؛ ''حاشیه بر شرح حکمة‌العین میرک بخاری''؛ ''حاشیه بر شرح تجرید قوشچی''؛ ''حاشیۀ اثبات‌الواجب‌القدیم'' جلال‌الدین دوانی؛ ''حاشیه بر حاشیۀ مطالع''؛ ''حاشیه بر شرح مواقف.''
<br><!--12079300-->
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:کلام – اشخاص و فرقه ها و آثار]]