نمایش مبدأ برای بونزن، روبرت (۱۸۱۱ـ۱۸۹۹)


بُونْزِن، روبِرت (۱۸۱۱ـ۱۸۹۹)(Bunsen, Robert)

[[File:12405700.jpg|thumb|بُونْزِن، روبِرت]]

شیمی‌دان آلمانی. اختراع چراغ (شعله) بونزِن<ref>Bunsen burner

</ref> را به او نسبت می‌دهند. نام او روی سلول الکتریکی کربن ـ روی<ref>carbon-zinc electric cell </ref> هم نهاده شده است که آن را در ۱۸۴۱ اختراع کرد تا در چراغ‌های قوسی به‌کار برد. در ۱۸۶۰، دو عنصر جدید، سزیوم<ref>caesium </ref> و روبیدیوم<ref>rubidium </ref>، را کشف کرد. در گوتینگن<ref>Göttingen </ref> زاده شد. شیمی را در آن‌جا، پاریس، برلین، و وین<ref>Vienna </ref> آموخت. از ۱۸۵۲ تا پایان عمر علمی خود، استاد شیمی تجربی<ref>experimental chemistry </ref> در هایدلبرگ<ref>Heidelberg </ref> بود. او در زمینۀ ترکیبات کاکودیل<ref>cacodyl </ref> کار می‌کرد که ترکیبات آلی<ref>organic compound </ref> نامطبوع و خطرناکی از آرسنیک‌<ref>arsenic </ref>اند. بونزن براثر انفجاری در آزمایشگاه بینایی یک چشمش را از دست داد و براثرِ‌ مسمومیت آرسنیک تقریباً به حال مرگ افتاد. در ۱۸۴۴، نورسنج<ref>photometer </ref> لکه ـ روغن<ref>grease-spot </ref> را برای اندازه‌گیری درخشندگی<ref>brightness </ref> نور اختراع کرد. در اولین کارهایش در زمینۀ شیمی‌معدنی<ref>inorganic chemistry </ref> از سلول بونزن<ref>Bunsen cell </ref> استفاده کرد. برای اولین‌بار با به‌کاربردن برق‌کافت (الکترولیز)<ref>electrolysis </ref> منیزیوم فلزی را جدا کرد و عملاً نشان داد که این فلز، ضمن سوختن در هوا نور شدیدی ایجاد می‌کند. از چراغ بونزن احتمالاً برای گرم‌کردن نمک‌های فلزی به‌منظور تجزیه و تحلیل طیف‌بینی<ref>spectroscopic </ref> استفاده می‌کرد، فنی که او و گوستاو کیرشهوف<ref>Gustav kirchhoff</ref> پیشتازان آن بودند. لونزن از این راه عناصر جدیدی را کشف کرد.

<br/> <!--12405700-->

[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]