نمایش مبدأ برای تجلی اردکانی، علی رضا (شیراز ۱۰۸۵ق)


تجلّی اردکانی، علی‌رضا (شیراز ۱۰۸۵ق)<br>
(یا: تجلی شیرازی) عالم، ادیب و شاعر ایرانی. پس از فراگیری مقدمات علوم و فنون ادب نزد علمای اردکان و شیراز، به اصفهان رفت و نزد آقاحسین خوانساری و دیگر استادان اصفهان شاگردی کرد و به مقام عالی علمی دست یافت. سپس به هند کوچید و به دربار اورنگ‌زیب راه یافت. در ۱۰۷۲ق بار دیگر به اصفهان بازگشت و مدرس مدرسۀ والده شد. پس از چند سال به سفر حج رفت و در بازگشت برای همیشه در شیراز ماند. از آثارش: ''دیوان'' اشعار؛ منظومۀ'' معراج‌الخیال'' (بمبئی، ۱۳۱۳ق)؛ ''سفینةالنجاة'' به فارسی در معرفت خداوند، ''نبوت و امامت'' (بمبئی، ۱۳۰۶ق)؛'' صراط‌‌النجاة ''(بمبئی، ۱۳۰۶ق)؛ ''وصف کشمیر''؛ ''قضا و قدر''.
<br><!--14083700-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]