نمایش مبدأ برای تراکتورسازی ایران، شرکت


تِراکتورسازی ایران، شرکت <br>
شرکت سازندۀ تراکتور و ماشین‌آلات صنعتی در ایران، تأسیس در ۱۳۴۸ش. اهداف آن عبارت بودند از طراحی، ساخت، تولید، و فروش انواع تراکتورها و ماشین‌آلات صنعتی و تولیدی، ادوات کشاورزی و کامیونت، توسعه و ایجاد صنایع وابسته و مشارکت با سایر صنایع و سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی، ارائۀ خدمات بعد از فروش محصولات به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم، تحقیق و توسعه به‌منظور دستیابی به تکنولوژی‌های برتر، ایجاد روابط با دانشگاه‌های فنی برای توسعۀ تحقیق و پژوهش پیرامون محصولات مربوطه و بهره‌برداری کامل از نتایج حاصله. کار خود را با مونتاژ تراکتورهای رومانی U ۶۵۰ و U ۱۵۶ با قدرت ۶۵ اسب بخار شروع کرد. در ۱۳۵۴ اولین تراکتورهای MF در چهار نوع MFI ۳۵ با قدرت ۴۵ اسب بخار و MF ۱۶۵&nbsp; با قدرت ۶۲ اسب بخار و MF ۱۸۵&nbsp; با قدرت ۷۲ اسب بخار و MF ۲۹۵&nbsp; با قدرت ۹۲ اسب بخار به بازار عرضه شد. از ۱۳۵۶ تراکتور MF ۲۸۵&nbsp; با هدف ساخت کامل و با استفاده از توانایی‌های بالقوۀ شرکت جایگزین تراکتور MF ۱۸۵&nbsp; شد به‌طوری که هم‌اکنون این تراکتور با قدرت ۷۵ اسب بخار و با بیش از ۹۱ درصد ساخت داخل به‌منزلۀ محصول محوری تولید می‌شود. در ۱۳۶۶ با تحلیل و بررسی موقعیت شرکت به‌منظور دست‌یابی به اهدافی از قبیل بهره‌برداری بهینه از منابع و امکانات شرکت، استفاده از ظرفیت‌های مازاد شرکت، منعطف‌کردن شرکت مادر، عدم تمرکز و توجه به توسعۀ محصولات و توسعۀ تولیدات جانبی، هیئت‌مدیرۀ شرکت طی مصوبه‌ای به تفکیک شرکت‌های آهنگری، موتورسازان و ریخته‌گری از شرکت مادر اقدام کرد. در ۱۳۷۰ در تداوم سیاست‌ها و استراتژی تعیین‌شده، اقدامات لازم برای تفکیک شرکت‌های خدمات صنعتی تراکتورسازی ایران و ماشین‌آلات صنعتی تراکتورسازی ایران معمول شد. از ۱۳۷۲ تراکتورسازی در کنار تولید کامل تراکتور MF ۲۸۵&nbsp; و در راستای اهداف تنوع محصول و تأمین نیاز بازار به تراکتورهای با قدرت بالا، به تولید تراکتور سنگین MF&nbsp;۳۹۹&nbsp; با قدرت ۱۱۰ اسب بخار و مدل‌های تک‌دیفرانسیل و دو دیفرانسیل اقدام کرده و تاکنون موفق شده است ۵۴ درصد آن را در داخل بسازد. در ۱۳۸۰ با توجه به تأکیدات برنامه‌های پنج‌سالۀ دوم و سوم کشور و اهمیت تراکتورهای سنگین در مکانیزاسیون بخش کشاورزی، شرکت خط مونتاژ تراکتور رومانی را به خط مونتاژ تراکتور MF&nbsp;۳۹۹&nbsp; تغییر داد. در ۱۳۸۱ در راستای استراتژی تنوع و توسعۀ محصول تراکتور جدیدITM ۸۰۰&nbsp; با قدرت ۸۰ اسب بخار تولید شد. در ۱۳۸۲ طراحی و تولید تراکتورهای جدید، ازجمله تراکتور ITM ۸۴۰&nbsp; با قدرت ۸۴ اسب بخار و تراکتور سنگین MF&nbsp;۶۲۹۰&nbsp; با قدرت موتور ۱۴۲ اسب بخار نیز در برنامۀ شرکت قرار گرفتند. در ۱۳۸۲ با مجوز سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، خط مونتاژ واحد شمارۀ دو این شرکت در استان کردستان (تراکتورسازی سنندج) با ظرفیت سالانۀ ۳,۵۰۰ دستگاه و ظرفیت اسمی ۵هزار دستگاه انواع تراکتور ایجاد شد. این شرکت، شرکت تراکتورسازی ارومیه را، که در زمینۀ تولید تراکتور باغی از نوع گلدونی فعالیت می‌کرد، اما در رکود به‌سر می‌برد، خریداری و با توسعۀ واحد ریخته‌گری آن، تولید تراکتورهای باغی کمرشکن را آغاز کرد؛ طبق برنامه‌ریزی‌های به‌عمل آمده علاوه بر محصول مذکور، تراکتور MF&nbsp;۲۴۰&nbsp; نیز جزو تولیدات آن قرار گرفت. در راستای توسعۀ بازارهای خارجی در ۱۸ تیر همین سال با مشارکت شرکت CVG از کشور ونزوئلا و پیرو توافق‌نامه بین کشور ایران و ونزوئلا، به مطالعۀ طرح امکان‌سنجی ایجاد خط مونتاژ و تولید تراکتور با ظرفیت ۵هزار دستگاه در کشور ونزوئلا اقدام کرد. فاز اول این برنامه اواخر ۱۳۸۳ به بهر‌ه‌برداری رسید. شرکت تراکتورسازی ایران در ۱۳۸۳ عنوان واحد نمونۀ صنعتی دریافت کرد. همچنین برای اولین‌بار در کشور دستگاه‌های ویندور و شیشه جداکن را با قابلیت کاربری درکارخانه‌های کود آلی طراحی و تولید کرد. ساخت تراکتور ITM ۵۸۲Extra جزو آخرین برنامه‌های تولیدی این شرکت است.
<br><!--14109000-->
[[رده:اقتصاد]]
[[رده:سایر شرکت ها]]