نمایش مبدأ برای تینا، کاظم (تهران ۱۳۰۸ـ۱۳۶۹ش)

[[پرونده:14313100.jpg|جایگزین=کاظم تینا|بندانگشتی|کاظم تینا]]
کاظم تینا (تهران ۱۳۰۸ـ ۱۳۶۹ش)<br>
<p>(یا: ک. تینا) داستان‌نویس ایرانی. کارمند بانک بود و مجرد زیست. از همکاران مجلۀ ''خروس‌ جنگی'' (‌۱۳۲۹ـ ۱۳۳۰ش) بود؛ گو این‌که اثری از تینا در خروس جنگی به چاپ نرسیده است، اما پیوستن نویسنده‌ی منزوی و‌ گوشه‌گیری چون او به حلقه‌ای ادبی، باب آشنایی وی با چند تن از شاعران و ‌هنرمندان دهه‌ی 1330 شد. «[[ناصر عصار]]» نقاش، «[[سهراب سپهری]]» شاعر و نقاش و «[[محمدعلی شیوایی]]» نقاش کسانی بودند که بعد از [[هوشنگ ایرانی (شاعر)|هوشنگ ایرانی]] بیش‌ترین مراوده را با تینا داشتند و از او تاثیر پذیرفتند. «[[بیژن الهی]]»، «[[شاپور بنیاد (شیراز ۱۳۲۶ـ همان جا ۱۳۷۸ش)|شاپور بنیاد]]» (که به همت او «سایه‌بین» و «مینوآگاهی» به چاپ رسید)، «شاپور جورکش»، «[[منصور اوجی]]» و «[[اورنگ خضرایی]]» هرکدام به شکلی و بیش‌تر به واسطه‌ی «محمدعلی شیوایی» از تینا و آثارش تاثیر گرفتند. داستان‌هایش، شعر منثور با گرایش‌های عرفانی است.<ref>https://tootimag.com/%D9%85%D8%B7%D9%84%D8%A8/9240/%DA%A9%D8%A7%D8%B8%D9%85-%D8%AA%DB%8C%D9%86%D8%A7-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C</ref>  </p>
<p>کاظم تینا در شب ۲۵ تیرماه سال ۱۳۶۹ خودکشی کرد و ساعت نه صبح روز بعد در بیمارستان لقمان‌الدوله درگذشت.  </p>
<p>برخی از آثارش عبارتند از: '' آفتاب بی‌غروب'' (۱۳۳۲)؛'' گذرگاه بی‌پایانی'' (۱۳۴۰)؛'' سایه بین و مینو آگاهی'' (۱۳۷۲).</p>
----


<br><!--14313100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
<references />