نمایش مبدأ برای جرجانی، عبدالقاهر ( ـ۴۷۴/۴۷۱ق)


جُرجانی، عبدالقاهر ( ـ۴۷۴/۴۷۱ق)<br>
نحوی و سخن‌سنج. خلاف رسم قدیم، در جست‌وجوی علم و استاد، هرگز زادگاهش را ترک نگفت. تصنیف مهم جرجانی ''اسرارالبلاغه'' است، در توضیح تخیل، و تمایز بین تشبیه و تمثیل، استعارۀ تشبیهی و استعارۀ تمثیلی. نخستین کسی است که پدیدۀ محوری در شعر دورۀ عباسی را، که می‌توان بازگویی خیال‌آمیز طبیعت خواند، شناخته و تبیین کرده و آن را تخیّلِ باورپذیر شمرده است. اثر دیگر جرجانی، ''دلایل الاعجاز''، در اثبات اعجاز و تقلیدناپذیری قرآن است. وی تطابق کلمه و معنا را جوهرۀ نظم و کلام می‌داند. به نظر او، کلمات و معانی آیینۀ یکدیگرند و برای هر معنا، فقط یک بیان موجود است و مرکز اعجاز قرآن در همین‌جاست.
<br><!--16046500-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:علوم قرآنی]]