نمایش مبدأ برای خطیب بغدادی، احمد بن علی (بغداد ۳۹۲ـ۴۶۳ق)


خطیب بغدادی، احمد بن علی (بغداد ۳۹۲ـ۴۶۳ق)<br>
محدّث، فقیه، ادیب و مورخ عراقی. در بغداد قرآن و حدیث آموخت و سپس به‌قصد گردآوری حدیث سفرهای بسیار، ازجمله به شهرهای ایران، کرد. آن‌گاه در مقام مدرس و واعظ شهرتی به‌هم رسانید. از مذهب حنبلی گسست، مذهب شافعی و طریق اشعری در‌پیش گرفت و چون مغضوب حنبلی‌های بغداد شد، ناچار به دمشق گریخت و هشت سال در مسجد اموی دمشق و دیگر شهرهای سوریه تدریس کرد. شیعیان دمشق نیز با او به خصومت برخاستند و خطیب به صور رفت و مدتی بعد به بغداد بازگشت. از مهم‌ترین آثارش: ''تاریخ بغداد'' که معروف‌ترین اثر اوست؛ ''تقیید‌العلم''؛'' الرحلة فی طلب الحدیث''؛ ''الکفایة فی معرفت اصول الروایة''؛ ''البُخلاء''؛ ''الفقیه و المتفقه''؛ ''الجامع لاخلاق‌الراوی و السامع''؛ ''المتفق و المتفرق''.
<br><!--19068600-->
[[رده:تاریخ جهان]]
[[رده:مورخان و کتاب های تاریخ]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:حدیث شناسی]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]