نمایش مبدأ برای خندان، جعفر حاجیف (ایروان ۱۹۱۰ـ باکو ۱۹۶۱)


خندان، جعفر حاجیِف (ایروان ۱۹۱۰ـ باکو ۱۹۶۱)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان = جعفر حاجیف خندان
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=ایروان ۱۹۱۰م
|تاریخ مرگ= باکو ۱۹۶۱م
|دوره زندگی=
|ملیت=آذربایجانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامه دکتری در رشته زبان و ادب شناسی 
| شغل و تخصص اصلی =ادب پژوه، منتقد، شاعر و زبان شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =رییس دانشکده زبان شناسی دانشگاه دولتی آذربایجان، رییس کرسی تاریخ ادبیات آذربایجان، رییس دانشگاه دولتی آذربایجان، نماینده در در دوره سوم مجلس آذربایجان
|جوایز و افتخارات =
|آثار =نظریه ادبیات
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات سایر کشورها، زبان شناسی و ترجمه
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>ادب‌پژوه، منتقد، شاعر و زبان‌شناس آذربایجانی. در ۱۹۴۹ در رشتۀ زبان و ادب‌شناسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۴۷ رئیس دانشکدۀ زبان‌شناسی دانشگاه دولتی آذربایجان، در ۱۹۵۰ رئیس همان دانشگاه و از ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۱ رئیس کرسی تاریخ ادبیات آذربایجان در همان دانشگاه بود. در دورۀ سوم مجلس آذربایجان به نمایندگی برگزیده شد. خندان را از نظریه‌پردازان اصلی جریان نمادپردازی در ادبیات جنبش رهایی‌بخش ملی آذربایجان دانسته‌اند. از آثارش: ''نظریۀ ادبیات'' که از مهم‌ترین آثار او و کتاب درسی دانشگاهی است (۱۹۵۸)؛ ''ادبیات معاصر آذربایجان'' (۱۹۳۹)؛ ''صابر''؛ ''اشعار جبهه'' (۱۹۴۲).</p>
<br><!--19085600-->
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]
[[رده:(ادبیات سایر کشورها)سایر کشورها]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی غیرایران]]