نمایش مبدأ برای سازمان حفاظت محیط زیست


{{جعبه اطلاعات مدیریت سازمان های بین المللی و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی
|نام فارسی =سازمان حفاظت محیط زیست
|نوع کاربری =
|نام لاتین =
|نام های دیگر=
|نام اختصاری=
|نام گسترده=
|سال تاسیس=۱۳۳۵ش 
|موسس=
|روسا=
|دفتر مرکزی(مقر)=
|اعضا=
|علت تاسیس / تشکیل=با هدف حفظ و نگهداری از محیط زیست کشور، جلوگیری از هرگونه تخریب و نابسامانی در نظام‌های زیستی کشور، ترمیم و بهسازی اثرهای بد گذشته در محیط، ارزیابی ظرفیت بهره‌وری از منابع محیط زیست و تدوین ضوابط و استانداردهای زیست‌محیطی، نظارت مستمر بر بهره‌برداری از منابع محیط زیست، و برخورد فعال با زمینه‌های بحرانی محیط زیست شامل آلودگی‌های بیش از ظرفیت قابل تحمل محیط. 
|وب سایت=
}}

سازمان حفاظت محیط زیست

[[File:25021800.jpg|thumb|سازمان حفاظت محيط زيست]]

سازمانی با هدف حفظ و نگهداری از محیط زیست کشور، جلوگیری از هرگونه تخریب و نابسامانی در نظام‌های زیستی کشور، ترمیم و بهسازی اثرهای بد گذشته در محیط، ارزیابی ظرفیت بهره‌وری از منابع محیط زیست و تدوین ضوابط و استانداردهای زیست‌محیطی، نظارت مستمر بر بهره‌برداری از منابع محیط زیست، و برخورد فعال با زمینه‌های بحرانی محیط زیست شامل آلودگی‌های بیش از ظرفیت قابل تحمل محیط. در ۱۳۳۵ش «کانون شکار ایران» در جهت حفظ نسل شکار تأسیس شد و نخستین آیین‌نامۀ اجرایی قانون شکار در چهار فصل و ۵۷ ماده در ۱۳۳۶ به تصویب هیئت وزیران رسید. در ۱۳۴۶ «سازمان شکاربانی و نظارت بر صید» جایگزین کانون شکار شد. این سازمان به‌عنوان یک دستگاه مستقل دولتی زیر نظر شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید، مرکب از وزرای کشاورزی، کشور، دارایی و جنگ و شش تن از اشخاص دارای صلاحیت، قرار داشت. وظایف این سازمان به‌جز اجرای مقررات ناظر بر شکار، امور پژوهشی مربوط به حیات وحش کشور، تکثیر حیوانات وحشی و حفاظت از زیستگاه‌های آن‌ها، تعیین مناطقی به‌عنوان پارک وحش، و نیز موزه‌های حیوان‌شناسی را دربرگرفت. در ۱۳۵۰، براساس مادۀ چهارم قانونِ تجدید تشکیلات و تعیین وظایف سازمان‌های وزارت کشاورزی و منابع طبیعی و انحلال وزارت منابع طبیعی، سازمان شکاربانی و نظارت بر صید به سازمان حفاظت محیط زیست تغییر نام یافت. در ۱۳۵۳، با تصویب قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، این سازمان از اختیارات و صلاحیت‌های قانونی جدیدی برخوردار شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مهم‌ترین تحول در زمینۀ تقویت مقررات و تضمین اقدام‌های زیست‌محیطی در سازمان، تصویب اصل ۵۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بود. با اختصاص یک اصل از اصول قانون اساسی به امر حفاظت از محیط زیست، بر اعتبار اجرای مقررات تأکید شده است. شورای انقلاب اسلامی در ۱۳۵۸ با تصویب لایحه‌ای، استخدام‌شدگان این سازمان را از نظر کلیۀ امور استخدامی مشمول قانون استخدام کشوری کرد. نیز، قانون اجازۀ تاکسیدرمی جانوران برای اشخاص حقیقی و حقوقی از اقدامات این سازمان بوده است. آرم جدید سازمان نیز در ۱۳۶۲ به‌تصویب رسید.

<br/> <!--25021800-->

[[Category:زیست شناسی]] [[Category:بوم شناسی و محیط زیست]] [[Category:سازمان ها و نهادهای حکومتی]] [[Category:(سازمان ها و نهادهای حکومتی)ایران]]