نمایش مبدأ برای شاوی، توفیق (۱۹۱۸)


شاوی، توفیق (۱۹۱۸)<br>
پژوهشگر حوزۀ فقه و سیاست. دکترای دولتی خود را در ۱۹۴۶ از دانشگاه پاریس گرفت و از آن پس به فعالیت و تدریس در مجامع علمی و دانشگاهی مصر و عربستان سعودی روی آورد. وی کوشیده است تا نظریه‌ای تازه از مفاهیم سیاسی اهل سنت به‌ویژه شورا و خلافت ارائه دهد. وی شورا را بالاترین درجۀ دموکراسی می‌داند. نخستین کار او شرح و حاشیه‌نویسی بر کتاب ''فقه‌الخلافة'' اثر احمد سنهوری پدر همسرش است که به کمک همسرش نادیة‌سنهوری انجام داده است. مهم‌ترین کتاب‌های او عبارت‌اند از ''کاوش فقهی شورا و مشورت''، ''شورا بالاترین درجه دموکراسی،'' و ''حکومت اسلامی در فقه اهل سنت و شیعه''.
<br><!--26030800-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]
[[رده:(علوم سیاسی)علوم سیاسی]]
[[رده:اشخاص و آثار، عناوین]]