نمایش مبدأ برای شلر، ماکس (۱۸۷۴ـ۱۹۲۸)


شِلِر، ماکس (۱۸۷۴ـ۱۹۲۸)(Scheler, Max)<br/> [[File:26112400.jpg|thumb|شِلِر، ماکس]]فیلسوف اجتماعی و دینی آلمان، زادۀ مونیخ. در کارش تحت تأثیر پدیدارشناسی<ref>Phenomenology</ref> فیلسوف هموطنش، ادموند هوسِرْل<ref>Edmund Husserl</ref>، بود. شلر در دانشگاه‌های ینا<ref>Jena</ref>، مونیخ و کلن<ref>Cologne</ref> تحصیل کرد. در کتابش با عنوان ''طبیعت همدلی''<ref>''The Nature of Sympathy''</ref>&nbsp;(۱۹۱۳)، شیوۀ توصیف تفصیلی پدیدارشناسانۀ هوسرل را دربارۀ عواطف اجتماعی پیونددهندۀ انسان‌ها، به‌ویژه عشق و نفرت، به‌کار برد. بلافاصله پس از این اثر، مهم‌ترین کتابش، صورتگرایی در اخلاق و اصول اخلاقی غیرصوری ارزش‌ها<ref>Formalism in Ethics and Non-Formal Ethics of Values</ref>&nbsp;(۱۹۱۳)، را در دو جلد نوشت و در آن به نقد رویکرد اخلاقی صوری ایمانوئل کانت<ref>Emmanuel Kant</ref> پرداخت و مطالعۀ ارزش‌های جزئی را، آن‌گونه که در آگاهی پدیدار می‌شوند، جایگزین آن کرد. در ۱۹۲۰ به مذهب کاتولیک گروید و کتاب ''امر سرمدی در انسان''<ref>''On the Eternal in Man''</ref>&nbsp;را در ۱۹۲۱ به‌منظور توجیه تغییر کیش خود نوشت و پس از آن اثر مهم دیگرش را دربارۀ جامعه‌شناسی شناخت، با عنوان ''گونه‌های شناخت و جامعه''<ref>''Forms of Knowledge and Society''</ref>&nbsp;(۱۹۲۶)، به رشتۀ تحریر درآورد. شلر بعدها از مذهب کاتولیک بازگشت و فلسفه‌ای را براساس علوم تجربی بنا نهاد که در آن تمام دانش نظری و ارزش‌های دینی، امور تعالی‌یافتۀ انگیزه‌ها و سائق‌های انسان محسوب می‌شدند. این نظریه در آخرین کتاب او، ''جایگاه انسان در جهان''<ref>''The Place of Man in the Universe''</ref>&nbsp;(۱۹۲۸) مطرح شده است.

&nbsp;

----

[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]]