نمایش مبدأ برای صیرفی، خواجه عبدالله ( ـ تبریز ح۷۴۲ق)


صَیرَفی، خواجه عبدالله (  ـ تبریز ح۷۴۲ق)<br>
خوشنویس ایرانی. فرزند محمود تبریزی و شاگرد سیدحیدر گنده‌نویس (جلی‌نویس)، که در کتیبه‌نویسی و کاشی‌تراشی استاد بود. چندین عمارت در تبریز ازجمله کتیبۀ عمارت معروف «استاد و شاگرد» به خط او بوده است. از شاگردان ممتازِ [[یاقوت مستعصمی، جمال الدین ( ـ بغداد ۶۹۸ق)|یاقوت مستعصمی]] و معاصر اولجایتو سلطان‌محمد خدابنده (حک: ‌۷۰۳‌‌ـ‌۷۱۶‌ق) بود. از آثار او چندین قطعه در کتابخانۀ استانبول است که تاریخ‌های ۷۲۱ و ۷۳۴‌ق را دارد و نیز قرآنی به خط [[نسخ، خط|نسخ]]، [[ثلث، خط|ثلث]]، و [[رقاع، خط|رقاع]] به تاریخ ۷۴۷‌ق، محفوظ در موزۀ اسلامی ترکیه؛ رساله‌ای'' در باب قواعد خط ثلث'' به زبان فارسی، محفوظ در [[آستان قدس رضوی، کتابخانه|کتابخانۀ آستان قدس رضوی]] است و تاریخ تألیف ندارد. قرآن دیگری به تاریخ ۷۲۸‌ق نیز به خط او در کتابخانۀ چستربیتیی دابلين (ايرلند) نگهداري مي‌‌شود.
<br><!--27058700-->
[[رده:خوشنویسی]]
[[رده:اشخاص و آثار]]