نمایش مبدأ برای علی روحانی وصال شیرازی

علی روحانی وصال شیرازی (شیراز 1257 -همان جا 1332ش)

(متخلص به روحانی و معروف به روحانی وصال) خطاط، نقاش و شاعر. او پسر بزرگ میرزا عبدالوهاب یزدانی و نوادۀ وصال شیرازی است. در زمان حیات پدرش و پس از آن، در شیراز به کسب علوم قدیمه پرداخت و در فنون ادب، خوشنویسی و نقاشی مهارت پیدا کرد. او در نوشتن خطوط شکسته و نسخ و نستعلیق هم استاد بود. در سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ۱۲۸۸ و ۱۲۹۷ش دو بار به هندوستان سفر کرد و آن جا کتابی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نام "''سفرنامه''" نوشت.  

از دیگر آثار اوست: ''نظم داستان بینوایان ویکتور هوگو''؛ ''گلشن وصال''، تذکره‌ای به فارسی در شرح احوال و نمونۀ اشعار وصال شیرازی، فرزندان و نوادگانش، تألیف شده در ۱۳۱۹ش.

او سرانجام در 75 سالگی در شیراز درگذشت.