نمایش مبدأ برای قاآنی، میرزا حبیب (شیراز ۱۲۲۳ـ تهران ۱۲۷۰ق)


قاآنی، میرزا حبیب (شیراز ۱۲۲۳ـ تهران ۱۲۷۰ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =میرزا حبیب قاآنی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=شیراز ۱۲۲۳ق
|تاریخ مرگ=تهران ۱۲۷۰ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =شاعر
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =عضو حلقۀ شاعران دربار محمدشاه قاجار و ناصر‌الدین‌شاه
|جوایز و افتخارات =
|آثار  =دیوان
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}شاعر ایرانی. برای پی‌گرفتن تحصیلاتش از شیراز به اصفهان رفت و به فراگیری ریاضیات و معارف اسلامی پرداخت و سپس بار دیگر به شیراز بازگشت و به تدریس روی آورد. زمانی که شاهزاده شجاع‌السلطنۀ قاجار در شیراز بود، قاآنی از حمایت وی برخوردار بود. پس از این‌که شاهزاده ولایتدار خراسان شد، او را نیز با خود به آن‌جا برد. تخلص قاآنی را نیز هم‌او برای وی برگزید. قاآنی در مشهد به تحصیل سرگرم شد و حکمت‌الهی، هیئت و نجوم و زبان فرانسه را در آن‌جا فراگرفت. سپس به تهران رفت (۱۲۵۱ق) و به حلقۀ شاعران دربار [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]] و سپس [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصر‌الدین‌شاه]] پیوست. مدفن او در حضرت عبد‌العظیم نزدیک آرامگاه شیخ ابوالفتوح رازی است. قاآنی در انواع شعر، به‌ویژه در سرودن [[مسمط]] و [[ترکیب بند|ترکیب‌بند]]، مهارت داشت. وی اگرچه به‌شیوۀ متقدمان شعر می‌گفت، اما در روانی و شیرینی بیان از معاصران خود متمایز بود. چنان‌که از اشعارش برمی‌آید تسلّط بسیاری بر الفاظ دارد و کلمات فاخر و مطنطن در اشعارش فراوان است و در نشاندن هر کلمه به جای خود چیره‌دست است. از آثارش: ''پریشان'' به شیوۀ ''[[گلستان]]'' [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]] که در ۱۲۵۲ق به‌انجام رسیده است؛ ''دیوان'' اشعار که بارها چاپ شده است.
<br><!--34000400-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]