نمایش مبدأ برای قانون ضد اسراف

قانون ضد اسراف sumptuary law

هر قانونی که مصرف بیش از حد، نظیر مصرف خوراک و پوشاک، را محدود سازد یا در پی نظارت بر رفتار و [[سلوک]] اخلاقی یا مذهبی مردم برآید. رومی‌ها قوانین ضد اسراف متعددی داشتند؛ مثلاً لکس اورچیا<ref>Lex Orchia</ref> در 181 پ‌م که تعداد غذاهای یک جشن را محدود می‌کرد. در انگلستان [[ادوارد (انگلستان ۳) سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)|ادوارد سوم]]<ref>Edward III</ref> و [[هنری (انگلیس ۷) هفتم (۱۴۵۷م ـ۱۵۰۹)|هنری هفتم]]<ref>Henry VIII</ref> قوانین ضداسراف را وضع کردند. در ژاپن پیش از دوران معاصر، قوانین ضداسراف مفصلی وضع شده بود که کشاورزان و تاجران را از استفاده از پارچه‌های خاصی (مثل ابریشم) منع و میزان مصرف اشراف و سامورایی‌ها را محدود می‌کرد. مثلاً، حداکثر تعداد تخت روان‌ها در یک عروسی را تعیین می‌کرد. حکومتی، در حدود سال 1800 تا جایی پیش رفت که مقرر داشت افرادی با درآمدی کمتر از میزانی خاص، به هیچ وجه نباید چیز تازه‌ای بخرند و این که زنان باید خود موهایشان را بیارایند.


----<references />
[[رده:مدیریت ملی و سازمانی]]
[[رده:(مدیریت ملی و سازمانی)جهان]]