نمایش مبدأ برای قوشچی، علاءالدین علی (سمرقند ـ۸۷۹ق)


قوشْچی، علاءالدین علی (سمرقند 808ـ۸۷۹ق)

منجم، ریاضی‌دان و متکلم مسلمان. نجوم و ریاضی را نزد قاضی‌زادۀ رومی و [[الغ بیگ|الغ‌بیگ]] در مدرسۀ سمرقند فراگرفت. پدرش محمد مأمور نگهداری از پرندگان شکاری الغ‌بیگ بود و به همین دلیل به قوشچی شهرت داشت. الغ‌بیگ، علا‌ءالدین را فرزند خطاب می‌کرد و حامی او بود. قوشچی برای کامل‌کردن دانش خود، بدون اجازۀ الغ‌بیگ رهسپار کرمان شد و به هنگام بازگشت، رسالۀ ''حلّ اشکال القمر'' را به الغ‌بیگ هدیه کرد که بسیار مورد توجه قرار گرفت. او پس از درگذشت قاضی‌زادۀ رومی مدیر رصدخانۀ سمرقند شد و در کار کامل‌ساختن زیج‌ الغ‌بیگ شرکت یافت. پس از قتل الغ‌بیگ (۸۵۳ق) عازم سفر حج شد و در تبریز مورد توجه [[اوزون حسن|اوزون حسن آق‌قویونلو]] قرار گرفت و به خدمت او درآمد. چندی بعد برای پیمان صلح بین او و سلطان محمد دوم عثمانی (معروف به فاتح) به اسلامبول رفت. بعد از یک‌بار بازگشت به آذربایجان به دعوت سلطان محمد فاتح به اسلامبول مهاجرت کرد و مدرس مدرسه ایاصوفیا شد. قوشچی دو رسالۀ ''محمدیه'' (در حساب) و ''فتحیه'' (در نجوم) را به نام سلطان محمد نوشت. مقدمه‌ای بر نجوم با عنوان ''فارسی هیئت'' و ''شرح تجریدالکلام'' [[طوسی، خواجه نصیرالدین|خواجه نصیرالدین طوسی]] از دیگر آثار اوست. [[یوشکویچ، آدولف آندری (۱۹۰۶ـ۱۹۹۳)|یوشکویچ]] در ۱۹۶۵ کتابی در بررسی آثار ریاضی قوشچی به زبان روسی نوشته است.

<br /> <!--34097500-->

[[Category:اخترشناسی]] 
[[Category:اخترشناسی قدیم (نجوم)]] 
[[Category:ریاضیات]] 
[[Category:(ریاضیات)اشخاص و آثار]]