نمایش مبدأ برای مان، هاینریش (۱۸۷۱ـ۱۹۵۰)


مان، هایْنْریش (۱۸۷۱ـ۱۹۵۰)(Mann, Heinrich)<br>
[[پرونده: 38080200.jpg | بندانگشتی|مان، هايْنْريش]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = هاینریش مان
|نام =Heinrich Mann 
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۸۷۱م
|تاریخ مرگ=۱۹۵۰م
|دوره زندگی=
|ملیت=آلمانی
|محل زندگی=آلمان- امریکا
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =رمان نویس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار = اوژنی یا دوران بورژواها (۱۹۲۸)
|خویشاوندان سرشناس =توماس مان (برادر)
|گروه مقاله =ادبیات غرب
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}رمان‌نویس آلمانی. در ۱۹۳۷ آلمانِ نازی را ترک کرد و با برادرش، [[مان، توماس (۱۸۷۵ـ۱۹۵۵)|توماس مان]]<ref>Thomas Mann</ref>، به امریکا رفت. برخی از آثار او عبارت‌اند از ''در سرزمین شیر و عسل''<ref>''Im Schlaraffenland/In the Land of Cockaigne'' </ref> (۱۹۰۱) و'' استاد اونرات''<ref>''Professor Unrat'' </ref> (۱۹۰۴؛ فیلم آن با نام ''فرشتۀ آبی''<ref>''The Blue Angel'' </ref> بسیار مشهور است) که شرح سقوط نفسانی یک معلم مدرسه است. رمان‌های او نشان‌دهندۀ رونق تازه و توأم با ابتذال آلمان از پایان قرن ۱۹ تا دورۀ‌ پیش از جنگ جهانی اول است؛ بهترین آثار او مدتی توقیف شدند. مان در خانواده‌ای ثروتمند و تاجر در لوبک<ref>Lübeck </ref> زاده شد. جوانی خود را در فرانسه و ایتالیا گذراند و نویسندگی را از همان جوانی آغاز کرد. سرانجام رئیس قسمت نویسندگان آکادمی هنرهای پروس<ref>''Prussian Academy of Arts'' </ref> شد، اما نازی‌ها در ۱۹۳۳ او را اخراج کردند. تا ۱۹۴۰ در فرانسه زندگی کرد و سپس به امریکا گریخت و در این زمان شهرتی جهانی به‌دست آورد. سه رمان او، که با نام ''الهگان''<ref>''Die Göttinnen/The Goddesses'' </ref> (۱۹۰۲ـ۱۹۰۳) منتشر شد، همان مایۀ حسی و رمانتیک ''استاد اونرات'' را داشت؛ اثری که نویسندگان اکسپرسیونیست<ref>expressionist </ref> بعدی از آن بسیار الهام گرفتند. ملی‌گرایی مان و تجزیه و تحلیل بی‌رحمانۀ او براساس اسناد دقیق، از جهاتی شبیه به [[زولا، امیل (۱۸۴۰ـ۱۹۰۲)|امیل زولا]]<ref>Emile Zola </ref>، رمان‌نویس فرانسوی، است. [[موپاسان، گی دو (۱۸۵۰ـ۱۸۹۳)|گی دو مو پاسان]]<ref>Guy de Maupassant </ref>، نویسندۀ داستان کوتاه، و [[دانونتسیو، گابریله (۱۸۶۳ـ۱۹۳۸)|گابریله دانونتسیو]]<ref>Gabriele D’Annunzio </ref>، نویسندۀ ایتالیایی، از دیگر کسانی بودند که بر او تأثیر گذاشتند. مان نیز به‌نوبۀ خود استاد مسلم [[واسرمان، یاکوب (۱۸۷۳ـ۱۹۳۴)|یاکوب واسرمان]]<ref>Jakob Wassermann </ref> و [[فویشت وانگر، لیون (۱۸۸۴ـ۱۹۵۸)|لیون فویْشْت‌وانگر]]<ref>Lion Feuchtwanger </ref> بود. مان در صدر رمان‌نویسان طبقات متوسط آلمانی قرار گرفت. شاید مهم‌ترین اثر او، سه‌گانۀ<ref>trilogy</ref> گزندۀ ''امپراتوری''<ref>''Das Kaiserreich/The Empire'' </ref>، که در آن تصویری بزرگ از زندگی آلمانی در حکومت قیصر ویلهلم دوم<ref>Kaiser Wilhelm II </ref> را به تصویر می‌کشد، مشتمل است بر ''فقرا''<ref>''Die Armen'' </ref> (۱۹۱۷) که پرولتاریا<ref>proletariat </ref> را توصیف می‌کند، ''شهروند''<ref>''Der Untertan''</ref> (۱۹۱۸) که دربارۀ بورژوازی<ref>bourgeoisie </ref> است، و ''رئیس''<ref>''Der Kopf'' </ref> (۱۹۲۵) که طبقۀ حاکم را به تصویر می‌کشد. نقد اجتماعی و بینش روان‌شناختی خود را با استادی در رمان ''شهر کوچک''<ref>''Die kleine Stadt/The Little Town'' </ref> (۱۹۰۹) بیان کرده است؛ داستان رمانتیک گروهی بازیگر که برای دیدن شهری ایتالیایی می‌روند. برخی دیگر از آثار او عبارت‌اند از ''مادر ماری''<ref>''Mutter Marie/Mother Mary'' </ref> (۱۹۲۷)، ''اوژنی یا دوران بورژواها''<ref>''Eugénie oder die Bürgerzeit/The Royal Woman''</ref> (۱۹۲۸)، و ''یک زندگی جدی''<ref>''Ein ernstes Leben/The Hill of Lies'' </ref> (۱۹۳۲). رمان‌های بلند تاریخی او دربارۀ زندگی هانری چهارم فرانسه عبارت‌اند از ''جوانی پادشاه هانری چهارم''<ref>''Die Jugend des Königs Henri Quatre/Young Henry of Navarre'' </ref> (۱۹۳۵) و ''کمالِ پادشاه هانری چهارم''<ref>''Die Vollendung des Königs Henri Quatre/Henry IV, King of France''</ref> (۱۹۳۸). این آثار مطالعاتی جاه‌طلبانه در باب عظمت آدمی است، اما معیارهای هنرمندانه در آن چندان رعایت نشده است. نوشته‌های غیرداستانی و متنوع او شامل مقالاتی دربارۀ ادبیات فرانسه و نوشته‌های سیاسی علیه رژیم نازی است؛ مان زندگی‌نامۀ خودنوشت خود را نیز با نام ''دیداری از یک دوران''<ref>''Ein Zeitalter wird besichtigt/Review of an Age''</ref> (۱۹۴۵ـ۱۹۴۶) منتشر کرد.

<!--38080200-->

----
[[رده:ادبیات غرب]]
[[رده:رمان (اشخاص و آثار)]]
<references />