نمایش مبدأ برای مدرس، سید حسن (اردستان ۱۲۵۰ـ کاشمر ۱۳۱۶ش)


مُدَرِّس‌، سیّد حسن‌ (اردستان ۱۲۵۰ـ کاشمر ۱۳۱۶ش)<br>
[[پرونده: 38208100.jpg | بندانگشتی|مُدَرِّس‌، سيّد حسن‌]]<p>فقیــه و سیاسـتمدار مبارز ایرانی‌. اصالتاً از مردم قمشۀ [[اصفهان، شهر|اصفهان]] بود که پس‌ از گذراندن‌ مقدمات علوم به [[نجف|نجف‌]] اشرف‌ رفت و مدت‌ هفت‌ سال‌ از درس‌ [[آخوند خراسانی|آخوند خراسانی‌]] و سیدمحمدکاظم‌ طباطبایی‌ یزدی‌ استفاده‌ کرد و درجۀ‌ [[اجتهاد]] گرفت و در ۱۳۲۴ق به‌ اصفهان‌ آمد. از نهضت [[مشروطیت، انقلاب|مشروطیت‌]] حمایت‌ می‌کرد و از این‌رو با نیروهای‌ مشروطه‌خواه‌ بختیاری‌، برضد نیروهای دولتی همکاری کرد. در دورۀ‌ دوم [[مجلس شورای ملی|مجلس‌ شورای‌ ملی‌]] به‌عنوان‌ [[مجتهد]] «طراز اول» معرفی‌ و پذیرفته‌ شد. در هنگام [[جنگ جهانی اول|جنگ‌ جهانی‌ اول]]،‌ با‌ عده‌ای‌ از رجال‌ سیاسی کشور، دو سال در [[عراق]]، [[سوریه]] و [[ترکیه]] در مهاجرت‌ به‌سر برد و در هیئت‌ دولت‌ موقت، که‌ به‌ ریاست‌ نظام‌السلطنه‌ مافی‌ تشکیل‌ شد،‌ وزیر عدلیه‌ و اوقاف‌ بود و پس‌ از بازگشت‌ به‌ ایران‌ تا مجلس‌ هفتم نمایندۀ‌ مردم‌ بود. براثر مخالفت‌های‌ وی،‌ قرارداد ۱۹۱۹‌ با انگلستان‌ به‌ تصویب‌ مجلس نرسید و [[وثوق ، حسن (تهران ۱۲۵۱ـ قم ۱۳۲۹ش)|وثوق‌الدوله‌]] از کار برکنار شد. مدرس پس‌ از کودتای‌ سوم‌ اسفند ۱۲۹۹ش‌، دستگیر شد و سه‌ ماه‌ در زندان‌ بود. در ۱۳۰۲ش‌ مستوفی‌ الممالک‌ و در ۱۳۰۳ش‌ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاخان‌]] را استیضاح‌ کرد و به مخالفت با روش‌های مستبدانه رضاخان پرداخت و به لایحه تغییر سلطنت رأی منفی داد. مدرس‌ در انتخابات‌ دوره‌ هفتم‌ (۱۳۰۷ ـ ۱۳۰۹ش)، براثر تقلب‌ در انتخابات‌ به‌ مجلس‌ راه‌ نیافت‌ و در ۱۶ مهر ۱۳۰۷ش‌ به‌ فرمان رضاشاه‌ دستگیر و مدت‌ نُه‌ سال‌ در [[خواف، شهر|خواف‌]] تبعید و ممنوع‌ الملاقات‌ شد. در آبان‌ ۱۳۱۶ش‌ به‌ [[کاشمر، شهر|کاشمر]] منتقل‌ شد و یک‌ ماه‌ بعد در همان‌ جا به‌ شهادت‌ رسید.</p>
<br><!--38208100-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]]