نمایش مبدأ برای منتظری، حسین علی (نجف آباد ۱۳۰۱ش ـ قم ۱۳۸۸ش)


مُنتَظری، حسین‌علی (نجف‌آباد ۱۳۰۱ش ـ قم ۱۳۸۸ش)<br>
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =حسین علی منتظری
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=نجف آباد ۱۳۰۱ش
|تاریخ مرگ=قم ۱۳۸۸ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیلات علوم دینی تا بالاترین سطوح اجتهادی (ابتدا در نجف آباد و سپس اصفهان و قم)
| شغل و تخصص اصلی =مرجع تقلید
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =عضو شورای انقلاب، دومین امام جمعه تهران، قایم مقام رهبری
|جوایز و افتخارات =
|آثار =دروس ولایت فقیه (۴ جلد)؛ تفسیر نهج البلاغه
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =دین اسلام
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[پرونده: 38422300.jpg | بندانگشتی|مُنتَظري، حسين‌علي]]<p>روحانی ایرانی، عضو [[شورای انقلاب]]، دومین امام جمعۀ تهران، [[مرجع تقلید]] و مدرس دینی در حوزۀ علمیۀ قم. تحصیلات علوم دینی را از ابتدا در [[نجف آباد، شهر|نجف‌آباد]] و سپس [[اصفهان، شهر|اصفهان]] و [[قم، شهر|قم]] تا بالاترین سطوح اجتهادی ادامه داد. سپس همراه با دوست هم‌درس و هم‌فکرش [[مطهری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش)|مرتضی مطهری]] نقش اساسی در انتقال آیت‌الله [[بروجردی، سید حسین (بروجرد ۱۲۵۴ـ قم ۱۳۴۰ش)|بروجردی]] به قم و مرجعیت عام او داشت و از برجسته‌ترین شاگردان وی بود. پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی، به حلقۀ یاران و شاگردان [[امام خمینی]] (ره) پیوست و در تثبیت مرجعیت ایشان نیز نقش داشت، چنان‌که امام پس از [[تبعید]] از ایران وی را به‌عنوان نمایندۀ تام‌الاختیار خویش منصوب و معرفی کرد. در ۱۳۴۲ش دستگیر و شکنجه و آزار شد. در ۱۳۴۳ش مخفیانه به [[عراق]] رفت و با امام خمینی (ره) مذاکرات و برنامه‌های حرکتی انقلابی و دینی را بررسی کرد. در بازگشت دو بار دستگیر و به [[مسجدسلیمان، شهر|مسجد‌سلیمان]] تبعید شد. در ۱۳۴۵ش نیز دو بار دستگیر و شکنجه، و پس از دو سال آزاد شد. در ۱۳۵۲ش به [[طبس، شهر|طبس]] و اواسط ۱۳۵۳ش به [[خلخال، شهر|خلخال]] و سپس به [[سقز، شهر|سقّز]] تبعید شد. سرانجام در تیرماه ۱۳۵۴ دوباره دستگیر و به دَه سال زندان محکومش کردند. در آستانۀ [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] از زندان آزاد شد و به دیدار امام خمینی (ره) در [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت، و مسئولیت‌های مهمی به وی واگذار شد. پس از بازگشت به ایران، به عضویت شورای انقلاب درآمد و با تشکیل مجلس خبرگانِ بررسیِ قانون اساسی به ریاست آن مجلس انتخاب شد. وی از طرّاحان نظریۀ ولایت فقیه در آن مجلس بود. پس از ارتحال آیت‌الله [[طالقانی، سید محمود (طالقان ۱۲۸۹ـ تهران ۱۳۵۸ش)|سید محمود طالقانی]]، امامت نماز جمعۀ تهران را برعهده گرفت. آیت‌الله منتظری از سوی مجلس خبرگان به‌عنوان قائم‌مقام رهبری برگزیده شد، اما در ۱۳۶۷ش از قائم‌مقامی رهبری استعفا داد و پس از پذیرش این استعفا از سوی امام در قم به درس و بحث علمی پرداخت. ازجمله آثار اوست: ''دروس ولایت فقیه'' (۴ جلد)؛ ''تفسیر نهج‌البلاغه''؛ ''خاطرات''؛ ''توضیح'' ''المسائل''.</p>
<br><!--38422300-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]]